Gwasz (fr.gouache, wł.guazzo, z łac.aquatio – czerpanie wody) – farba wodna z domieszką kredy lub bieli (od XIX wieku ołowiowej lub cynkowej), nadającej jej właściwości kryjące, oraz gumy arabskiej będącej spoiwem[1].
Mianem tym określa się także technikę malowania gwaszami, a także same obrazy nimi namalowane[2].
Technika malowania gwaszem znana była w Europie od średniowiecza w iluminacjachmanuskryptów[3], stosowana głównie w XVII i XVIII wieku w malarstwie miniatur portretowych[1], jest ona popularna do dzisiaj.
Gwaszem malowano głównie na papierze barwnym i białym, na pergaminie i kości słoniowej[1].
Technika gwaszu różni się od akwareli głównie tym, że obrazy malowane gwaszem mają „pełne” kolory, a nie prześwitujące jak w akwareli. Gwasz po wyschnięciu jaśnieje dając efekt podobny do obrazu malowanego pastelami[1].
Malowanie takimi farbami jest najczęściej stosowane do wykonywania szkiców dla obrazów olejnych oraz do wykonywania ilustracji do książek, choć są też malarze wyspecjalizowani w gwaszu, stosujący z powodzeniem tę technikę do malowania „pełnoprawnych” obrazów. Gwasz zmieszany z akwarelami służy także do wprowadzania poprawek na obrazach namalowanych akwarelami[1].