HMS J4

HMS J4
	; HMAS J2 bliźniaczy okręt do HMS J4 około 1920 roku
Klasa	okręt podwodny
Typ	J
	Historia
Stocznia	Pembroke Dockyard, Pembroke Dock
Położenie stępki	8 marca 1915
Wodowanie	2 stycznia 1916
	Royal Navy
Wejście do służby	sierpień 1916
Wycofanie ze służby	12 lipca 1922
Los okrętu	sprzedany w lutym 1924 i pozostawiony na cmentarzysku w 1927
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	1210 ton (wynurzony),; 1760 ton (zanurzony)
Długość	83,7 m
Szerokość	7,04 m
Zanurzenie	4,9 m
Zanurzenie maksymalne	91 m
	Napęd
	trzy silniki diesla po 900 KM, dwa silniki elektryczne po 600 KM
Prędkość	19,5 węzła na powierzchni; 9,5 węzła zanurzony
Zasięg	4000 Mm przy 12 węzłach na powierzchni; 95 Mm przy 3 węzłach zanurzony
	Uzbrojenie
	działo 102 mm
Wyrzutnie torpedowe	sześć wt kal. 450 mm (18")
Załoga	45

HMS J4 – brytyjski okręt podwodny typu J. Zbudowany w latach 1915–1916 w stoczni Pembroke Dockyard w Pembroke Dock. Okręt został wodowany 2 stycznia 1916 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy w sierpniu roku 1916.

W 1916 roku okręt dowodzony przez Capt. Martina E. Nasmitha^[a] został przydzielony do Jedenastej Flotylli Okrętów Podwodnych (11th Submarine Flotilla) stacjonującej w Portsmouth^[1] Jego zadaniem, podobnie jak pozostałych okrętów typu J, było patrolowanie Morza Północnego w poszukiwaniu i zwalczaniu niemieckich U-Bootów.

W listopadzie 1918 roku J4 ciągle pozostawał w 11. Flotylli^[2].

25 marca 1919 roku w Portsmouth wraz z pięcioma innymi okrętami tego typu został przekazany Royal Australian Navy, dowódcą został Lieutenant Ambrose N. Lee. 9 kwietnia okręty te wraz ze statkiem-bazą HMAS „Platypus” oraz eskortującym krążownikiem lekkim HMAS „Sydney” rozpoczęły podróż do Australii. Poprzez Gibraltar, Maltę 30 kwietnia 1919 roku konwój dotarł do Port Said. 7 maja osiągnięto Kolombo. Podczas rejsu dwa okręty uległy awariom (HMS J3 i HMS J5). 2 czerwca J3 po naprawach odpłynął z Kolombo z HMAS „Platypus” i dołączył do oczekujących w Singapurze HMS J1, J2, J4 i J7. 15 lipca 1919 roku J4 dotarł do Sydney, gdzie został wyremontowany w Garden Island Dockyard i skierowany do bazy okrętów podwodnych w Geelong^[3]. Jednostka stacjonowała w Geelong do 1922 roku. 12 lipca 1922 roku wszystkie okręty typu J należące do Royal Australian Navy zostały przeniesione do rezerwy, do zatoki Western Port w Phillip Island.

26 lutego 1924 roku jednostka została sprzedana firmie Melbourne Salvage Syndicate, 10 lipca 1924 roku okręt został zatopiony na cmentarzysku w Williamstown Dockyard, jednak został wydobyty i przetransportowany w okolice Port Phillip Heads i ponownie zatopiony w Port Phillip^[4].

Uwagi

↑ Martin E. Nasmith (1883-1965), kawaler Krzyża Wiktorii, w latach 1945-1962 nosił tytuł Vice-Admiral of the United Kingdom. Wcześniej dowódca m.in. HMS E11(inne języki).

Przypisy

↑ Disposition of RN submarines, 1916. [w:] „Naval Staff Monographs, 1916” i „Nominal List of Officers Serving in Submarines, revised to 1 Sept 1916” [on-line]. 31 października 1999. [dostęp 2013-03-16]. (ang.).
↑ Royal Navy Submarine Disposition, November 1918. [dostęp 2013-03-16]. (ang.).
↑ HMAS J2. Royal Australian Navy. [dostęp 2013-03-10]. (ang.).
↑ J.J. Colledge, Ben Warlow: Ships of the Royal Navy, The Complete Record of all Fighting Ships of the Royal Navy from the 15th Century to the Present. Casemate / Greenhill, 2010, s. 1. ISBN 978-1935149071. (ang.).

Bibliografia

Innes McCartney: British Submarines of World War I. Oxford: Osprey Publishing Ltd., 2008, s. 18. ISBN 978-1-84603-334-6. (ang.).
J.J. Colledge, Ben Warlow: Ships of the Royal Navy, The Complete Record of all Fighting Ships of the Royal Navy from the 15th Century to the Present. Londyn: Chatham Publishing Ltd., 2006, s. 177. ISBN 1-86176-281-X. (ang.).
HMAS J4 - Navy Serving Australia with Pride

Linki zewnętrzne

Submarines Association, Barrow-in-Furness Branch: HMS J4. [dostęp 2013-03-08]. (ang.).
J Class Overseas Submarine. [dostęp 2015-12-20]. (ang.).

[1] Martin E. Nasmith (1883-1965), kawaler Krzyża Wiktorii, w latach 1945-1962 nosił tytuł Vice-Admiral of the United Kingdom. Wcześniej dowódca m.in. HMS E11(inne języki).

[2] Disposition of RN submarines, 1916. [w:] „Naval Staff Monographs, 1916” i „Nominal List of Officers Serving in Submarines, revised to 1 Sept 1916” [on-line]. 31 października 1999. [dostęp 2013-03-16]. (ang.).

[3] Royal Navy Submarine Disposition, November 1918. [dostęp 2013-03-16]. (ang.).

[4] HMAS J2. Royal Australian Navy. [dostęp 2013-03-10]. (ang.).

[5] J.J. Colledge, Ben Warlow: Ships of the Royal Navy, The Complete Record of all Fighting Ships of the Royal Navy from the 15th Century to the Present. Casemate / Greenhill, 2010, s. 1. ISBN 978-1935149071. (ang.).

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]