Halina Winiarska
Halina Winiarska (2015)
Imię i nazwisko
Halina Stanisława Kiszkis
Data i miejsce urodzenia
8 października 1933 Chrzanów
Data i miejsce śmierci
16 kwietnia 2022 Kowale
Zawód
aktorka , pedagog
Współmałżonek
Jerzy Kiszkis
Lata aktywności
1956–2005
Zespół artystyczny
Teatr Wybrzeże w Gdańsku (1966–2003)
Odznaczenia
Wizerunek Haliny Winiarskiej na muralu „Kobiety Wolności” w Gdańsku
Halina Winiarska , właśc. Halina Stanisława Kiszkis[1] (ur. 8 października 1933 w Chrzanowie , zm. 16 kwietnia 2022 [2] w Kowalach[1] ) – polska aktorka teatralna , filmowa i telewizyjna , pedagożka , działaczka opozycyjna.
Życiorys
Córka Władysława i Irmy[1] . Absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim . W 1957 zdała aktorski egzamin eksternistyczny. W latach 1956–1958 występowała w Teatrze Dramatycznym im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku , w latach 1958–1960 w Teatrze im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie , w latach 1960–1963 w Lubuskim Teatrze im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze , w latach 1963–1966 w Teatrach Dramatycznych w Poznaniu . W latach 1966–2003 była aktorką Teatru Wybrzeże w Gdańsku . Prowadziła pracę pedagogiczną w Teatrze Muzycznym w Gdyni , studium aktorskim przy Teatrze Wybrzeże oraz w Biskupim Seminarium Duchownym w Gdańsku i Liceum Jezuitów w Gdyni.
W latach 1961–1981 należała do SPATiF -ZASP, w tym w latach 1979–1981 była członkinią Zarządu Głównego.
W sierpniu 1980 z grupą trójmiejskich aktorów wsparła występami strajkujących w Stoczni Gdańskiej . We wrześniu 1980 wstąpiła do NSZZ „Solidarność” , w tym od listopada 1980 była przewodniczącą Komitetu Zakładowego. Od grudnia 1980 w Komitecie Obrony Więzionych za Przekonania .
13 grudnia 1981 została internowana i osadzona kolejno w Strzebielinku , Bydgoszczy-Fordonie i Gołdapi . Zwolniona 19 stycznia 1982. W latach 1982–1988 występowała podczas mszy za Ojczyznę w gdańskich kościołach. Współorganizowała Tygodnie Kultury Chrześcijańskiej . W latach 1986–1994 należała do Prymasowskiej Rady Społecznej . W sierpniu 1988 występowała dla strajkujących w Stoczni Gdańskiej i Porcie Gdańskim . W 1989 była członkinią Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” w Gdańsku.
Pochowana 23 kwietnia 2022 w Alei Zasłużonych gdańskiego Cmentarza Srebrzysko [3] .
Filmografia
Odznaczenia, nagrody, upamiętnienia
Przypisy
↑ a b c Rejestr Spadkowy PL: wyszukiwanie wpisu [online], rejestry-notarialne.pl [dostęp 2023-05-05] .
↑ Jakub J. Cyrzan Jakub J. , Nie żyje Halina Winiarska. Gdańska aktorka i działaczka społeczna miała 89 lat [online], Gdańsk Nasze Miasto, 16 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-16] (pol. ) .
↑ Ostatnie pożegnanie Haliny Winiarskiej-Kiszkis. "Wielki reżyser bije ci teraz brawo" . 2022-04-23. [dostęp 2022-04-24].
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 kwietnia 1997 r. o nadaniu orderów (M.P. z 1997 r. nr 47, poz. 457 ).
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 stycznia 2013 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2013 r. poz. 366 ).
↑ Medale Gloria Artis dla internowanych twórców . e-teatr.pl, 2007-03-26. [dostęp 2012-12-06].
↑ Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska „Neptuny” . Oficjalny serwis Miasta Gdańska. [dostęp 2015-02-07]. (pol. ) .
↑ Laureaci Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury . gdansk.pl, 2016-06-23. [dostęp 2016-06-23]. (pol. ) .
↑ Przemysław P. Gulda Przemysław P. , Grzegorz G. Szaro Grzegorz G. , Aktorzy Halina Winiarska-Kiszkis i Jerzy Kiszkis honorowymi obywatelami Gdańska [online], trojmiasto.wyborcza.pl, 14 września 2020 [dostęp 2023-05-05] .
↑ Izabela I. Biała Izabela I. , Kobiety Wolności – niezwykły mural na stacji PKM Strzyża przypomina polskie opozycjonistki [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta, 5 lipca 2019 [dostęp 2021-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-12-02] .
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne: