Konsola PlayStation 2 zdominowała konkurencję sprzedając ponad 150 milionów sztuk, co czyni ją najlepiej sprzedającą się konsolą w historii[1]. Xbox był na drugim miejscu z wynikiem 24 milionów sztuk[2], a Nintendo trzecie z 20,85 milionami sprzedanych GameCube’ów[3]. Mówi się także, że Dreamcast został sprzedany w 10 milionach egzemplarzy.
Liczba bitów
Liczba bitów w konsolach stała się normatywnym określeniem jakości konsoli w erze 32-bitowców. Liczba “bitów” podawana przy nazwach konsoli odnosiła się do słowa maszynowego na którym operuje procesor. Jednak wydajność konsoli nie zależy wcale od wielkości słowa. Można bez problemów zwiększyć wielkość słowa maszynowego powyżej 32-bitów – wydajność konsoli zależy również od innych czynników, jak szybkość procesora konsoli, szybkości procesora graficznego, przepustowości i wielkości pamięci.
Dreamcast, miał dwuinstrukcyjny 32-bitowy procesor, 64-bitową kartę graficzną i 64-bitową magistralę danych. Jeden z wielu procesorów PlayStation 2 znany jest jako „128-bitowy Emotion Engine”, lecz tak naprawdę jest on dwuinstrukcyjnym procesorem 64-bitowym. GameCube jest wydajniejszy od PS2, mimo że posiada jednoinstrukcyjny 64-bitowy procesor. Microsoft Xbox, który również jest wydajniejszy od PS2, używa natomiast 32-bitowego procesora i 256-bitowego procesora graficznego, czyli konfiguracji, która stała się standardem wielu komputerów osobistych. Ważność w ilości bitów na rynku konsoli zmalała z powodu używania komponentów, które operują na różnych wielkościach słów maszynowych. Dreamcast i PlayStation 2 były ostatnimi konsolami, używającymi terminu “128-bitów” w ich marketingu w celu opisania ich możliwości.
Podczas szóstej generacji rynek przenośnych konsoli gier wideo znacznie się rozszerzył dzięki wprowadzeniu nań nowych urządzeń od różnych producentów. Nintendo utrzymało większą część rynku dzięki wydaniu w 2001 ulepszonej wersji konsoli Game Boy nazwanej Game Boy Advance. Następnie firma wydała dwie odświeżone wersje systemu: Game Boy Advance SP w 2003 i Game Boy Micro w 2005. Podczas tej generacji wprowadzone zostały na rynek również Neo Geo Pocket Color w 1998 i BandaiWonderSwan Color w Japonii w 1999. Warto odnotować, że w 2001 koreańska firma Game Park wydała własny przenośny system GP32, który był pierwszą przenośna konsolą gier wideo o strukturze open-source.
Główną innowacją na rynku stało się dodawanie do konsoli możliwości, które nie były przeznaczone do grania. Wszystkie możliwości, jak telefon komórkowy, odtwarzacz MP3, przenośny odtwarzacz filmów czy nawet palmtop, były dodawane do istniejących konsoli. Pierwszą taką hybrydą była NokiaN-Gage, która wydana została w 2003 i była reklamowana głównie jako telefon komórkowy. Później, w 2004, konsola została przerobiona i wydana jako N-Gage QD. Drugą taką konsolą był Zodiac, firmy Tapwave wydany w 2004, bazujący na Palm OS. W konsoli znalazło się wiele opcji zwykle dostępnych w palmtopach.
Gdy coraz więcej przenośnych konsoli pojawiało się na rynku pod koniec generacji, trudno było określić, kiedy dokładnie kończy się szósta i rozpoczyna siódma generacja. Zwykle mówi się, że siódma generacja rozpoczęła się pod koniec 2004 wydaniem przez Nintendo konsoli Nintendo DS i PlayStation Portable firmy Sony.
Kontrowersyjność
Podczas tej generacji gry komputerowe stały się obiektem krytyki osób publicznych za „niepożądaną” zawartość prezentowaną w grach (seks, przestępstwa, przemoc, przekleństwa, użycie narkotyków czy społeczna propaganda oraz poruszanie w grach takich tematów, jak religia, polityka, feminizm czy ekonomia). Jednakże większość krytyki była nieprawidłowa, gdyż w większości dotyczyła gier wydanych dawno temu, jak Wolfenstein 3D, Doom, Mortal Kombat czy Night Trap.
W szóstej generacji warte odnotowania były również sprawy sądowe wytoczone kilku firmom z przemysłu gier komputerowych. Najbardziej znaną sprawą była sprawa gier Grand Theft Auto III i Grand Theft Auto: Vice City, których producenci zostali oskarżeni o ukryty rasizm i podżeganie do popełniania wykroczeń, natomiast Grand Theft Auto: San Andreas dostała plakietkę „tylko dla dorosłych” z powodu odnalezienia w grze minigierki pozwalającej na odbycie stosunku z dziewczynami bohatera za pomocą modyfikacjiHot Coffee.
Z powodu zwiększonego użycia emulatorów i coraz łatwiejszemu dostępowi do wyszukiwarek obrazów ROM na poprzednie konsole gier wideo, szósta generacja gier zbiegła się ze wzrostem popularności emulacji konsoli.
Był to również okres, w którym klasyczne gry były ulepszane lub ponownie dystrybuowane na nowsze systemy. Na przykład Nintendo wydało serię „klasycznych” gier dla konsoli NES i SNES na przenośną konsolę Game Boy Advance. Innymi takimi grami były m.in. Wild ARMs: Alter Code F, Final Fantasy I & II: Dawn of Souls czy Metroid: Zero Mission. Również duża część third-party developerów wydała antologie gier (wśród tych firm były między innymi Midway Games, Capcom, Namco, Atari czy Sega). Dodatkowo szósta generacja była również okresem, w którym duża liczba gier lub serii gier początkowo wydanych w Japonii zaczęła być sprzedawana w Ameryce Północnej i Europie.
Szósta generacja gier w Polsce
Pierwsze konsole tej generacji pojawiły się w prawie tym samym czasie. PlayStation 2 wydano 28 listopada 2000 przez Sony Poland natomiast Dreamcast pojawił się 1 grudnia 2000 poprzez przedsiębiorstwo Lanser[4][5]. Do czasu ogłoszenia przez Segę zakończenia produkcji, Dreamcast posiadał większą bazę graczy niż PlayStation 2, z czego pierwszy miał 15 000 użytkowników a drugi tylko 1000. Powodem tego była bardzo wysoka cena sprzętu Sony[6]. Ponadto na obydwie konsole można było nabyć pirackie dyski[7][8]. GameCube pojawia się 4 maja 2002 a dystrybucją zajmował się Lukas Toys[5], natomiast Xbox dopiero 23 października 2004 za sprawą APN Promise[9]. Do końca 2005 roku, w Polsce było 270 000 użytkowników PlayStation 2, 15 000 Game Cube'a i 15 000 Xbox'a[10].
Konkurencją dla przenośnego systemu Nintendo miał być Neo Geo Pocket wydany we wrześniu 1999 roku przez Lanser, jednak odniósł porażkę na kontynencie[11][5]. Od lipca 2001 roku, Lukas Toys dystrybuowało Game Boy Advance, który tak jak poprzednie przenośne systemy Nintendo, utrzymał w Polsce dominującą pozycję[5]. 7 października 2003 roku miał premierę N-Gage, której sprzedażą zajęło się Nokia Polska, natomiast dystrybutorem gier była Cenega[12]. 21 maja 2004 odbyła się prezentacja model QD[13]. Do tego czasu, w Polsce było 3 tysiące urządzeń N-Gage i 6 tysięcy sprzedanych gier[14].
Konsole szóstej generacji
Dreamcast 1998-2006: Japonia 1999-2002: USA, Europa 2000[4]-2002: Polska
Shenmue znalazł się w Księdze Rekordów Guinnessa jako najbardziej kosztowny tytuł ($20 000 000). Stworzona przez AM2 gra pomogła ustanowić standardy grafiki w aktualnym czasie.
Halo była najbardziej udanym tytułem startowym konsoli Microsoft Xbox. Jej sequel, Halo 2, ustanowił rekord najbardziej dochodowej gry w historii rozrywki[16].
Grand Theft Auto III i jej sequele na PlayStation 2 (później również na Xbox i PC) przyniosły przemoc i inną kontrowersyjną zawartość do gier powodując falę krytyki i debat na temat kontrowersyjności gier komputerowych. Seria Grand Theft Auto pozostaje najlepiej sprzedającą się serią gier w USA od dziesięciu lat. Aktualnie gry z tej serii są adresowane do tzw. grupy „młodych-dorosłych”.
Soul Calibur na Dreamcasta została uznana za jedną z najlepszych bijatyk wszech czasów i jest jedyną grą z tego gatunku, jaka otrzymała ocenę 10/10 w portalu IGN za wersje na jakiekolwiek konsole ([17]) i GameSpot ([18]).
![Dreamcast 1998-2006: Japonia 1999-2002: USA, Europa 2000[4]-2002: Polska](Plik:DreamcastConsole.jpg)
![Sony PlayStation 2 2000-2012: Japonia 2000-2013: USA, Europa, Polska[5]](Plik:PS2Slim.JPG)
![Nintendo GameCube 2001-2007: Japonia, USA 2002-2007: Europa, Polska[5]](Plik:GameCube-Console-Set.png)
![Microsoft Xbox 2001-2008: Japonia, USA 2002-2008: Europa 2004[9]-2008: Polska](Plik:Xbox_and_controller.jpeg)
![Nokia N-Gage 2003[15]](Plik:Nokia_N-Gage.png)
