| Data i miejsce urodzenia
|
17 kwietnia 1931
Benoni
|
| Data i miejsce śmierci
|
1 marca 1992
Sheffield
|
| Wzrost
|
184 cm
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
Andrew Howard Payne (ur. 17 kwietnia 1931 w Benoni, zm. 1 marca 1992 w Sheffield[1]) – brytyjski lekkoatleta, specjalista rzutu młotem, czterokrotny medalista igrzysk Brytyjskiej Wspólnoty Narodów, trzykrotny olimpijczyk.
Początkowo (w 1958) reprezentował Rodezję Południową, a następnie Wielką Brytanię na igrzyskach olimpijskich i mistrzostwach Europy oraz Anglię na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów.
Startując jako reprezentant Rodezji Południowej zajął 4. miejsce w rzucie młotem, 11. miejsce w pchnięciu kulą i 14. miejsce w rzucie dyskiem na igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w 1958 w Cardiff[2].
Już jako reprezentant Anglii zwyciężył w konkursie rzutu młotem na igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w 1962 w Perth[3]. Odpadł w kwalifikacjach tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio[1]. Ponownie zwyciężył w rzucie młotem na igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w 1966 w Kingston[3]. Zajął 10. miejsce w tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku[1] oraz 8. miejsce na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach[4].
Po raz trzeci zwyciężył w rzucie młotem na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1970 w Edynburgu[3]. Odpadł w kwalifikacjach na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach[5] i na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium zajął w tej konkurencji 18. miejsce[1]. Zdobył srebrny medal na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1974 w Christchurch, przegrywając jedynie ze swym kolegą z reprezentacji Anglii Ianem Chipchase’em[3]. Odpadł w kwalifikacjach na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie[6].
Był mistrzem Wielkiej Brytanii (AAA) w rzucie młotem w latach 1964, 1969–1971 i 1973, wicemistrzem w 1961, 1962, 1966, 1967, 1972 i 1974 oraz brązowym medalistą w 1959, 1960, 1963 i 1965[7].
Siedmiokrotnie poprawiał rekord Wielkiej Brytanii w tej konkurencji do wyniku 69,24, uzyskanego 26 września 1970 w Solihull[8]. Jego rekord życiowy wynosił 70,88 m, ustanowiony 29 czerwca 1974 w Warszawie[9].
Jego żoną była przez pewien czas Rosemary Payne, lekkoatletka specjalizująca się w rzucie dyskiem, olimpijka z 1972[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e Howard Payne [online], olympedia.org [dostęp 2020-09-13] (ang.).
- ↑ Andrew Howard Payne [online], thecgf.com [dostęp 2020-09-13] (ang.).
- ↑ a b c d Howard Payne [online], thecgf.com [dostęp 2020-09-13] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 533 [dostęp 2020-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 541 [dostęp 2020-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 549 [dostęp 2020-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ AAA and National Championships Medallists – Hammer [online], nuts.org.uk [dostęp 2020-09-13] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 151. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
- ↑ Howard Payne [online], Track and Field Statistics [dostęp 2020-09-13] (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne:
