nefropatia cukrzycowa (u chorych na nadciśnienie tętnicze i cukrzycę typu II)[1][2],
niewydolność serca (w skojarzeniu z inhibitorem ACE; wskazanie niezarejstrowane w Polsce)[1].
Mechanizm działania
Irbesartan jest silnym selektywnym antagonistą receptora angiotensyny II (typ AT1). Selektywny antagonizm wobec receptorów angiotensyny II (AT1) powoduje zwiększenie stężenia w osoczu reniny i angiotensyny II oraz zmniejszenie stężenia aldosteronu w osoczu. Irbesartan nie hamuje działania ACE[2].
Interakcje
inne leki przeciwnadciśnieniowe mogą nasilać działanie hipotensyjne Irbesartanu,
nie zaleca się stosowania leku z preparatami uzupełniającymi potas i lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas,
nie zaleca się stosowania Irbesartanu wraz z preparatami zawierającymi lit (jeżeli jest to konieczne należy kontrolować stężenie litu w surowicy),
stosowanie wraz z NLPZ może obniżyć efekt hipotensyjny, istnieje również ryzyko pogorszenia czynności nerek (szczególną uwagę zachować przy stosowaniu tego skojarzenia u osób starszych)[1][2].
Należy dokładnie obserwować pacjenta i zastosować leczenie objawowe i podtrzymujące. Sugerowane postępowanie obejmuje wywołanie wymiotów i (lub) płukanie żołądka. W leczeniu przedawkowania może być przydatne podanie węgla aktywowanego.
Irbesartan nie jest usuwany z organizmu przez hemodializę[1][2].
Stosowanie leku w ciąży i podczas karmienia piersią
Nie zaleca się stosowania leku w I trymestrze ciąży, a w II i III jest ono przeciwwskazane[1][2]. Podawanie leku w II i III trymestrze ciąży wywołuje działanie toksyczne dla płodu (pogorszenie czynności nerek, małowodzie, opóźnienie kostnienia czaszki) i noworodka (niewydolność nerek, niedociśnienie tętnicze, hiperkaliemia)[2].
Leku nie stosować w czasie karmienia piersią[1][2].