Jørgen Liebenberg Bentzon[1] (ur. 14 lutego 1897 w Kopenhadze, zm. 9 lipca 1951 w Hørsholm[1][2]) – duński kompozytor.
Życiorys
Był kuzynem kompozytora Nielsa Viggo Bentzona[1][2] i flecisty Johana Svenda Bentzona[1]. Studiował w Kopenhadze u Carla Nielsena (1915–1917)[1][2] oraz w Lipsku u Sigfrida Karg-Elerta (1920–1921)[1]. Ukończył także studia prawnicze i podjął pracę w duńskim Ministerstwie Sprawiedliwości, pełnił też funkcję pisarza sądowego w duńskim Sądzie Najwyższym[2]. Od 1927 do 1930 roku przewodniczył duńskiej sekcji Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej[1]. W latach 1934–1936 był przewodniczącym Duńskiego Stowarzyszenia Muzyków[1]. W 1931 roku wspólnie z Finnem Høffdingiem założył szkołę muzyczną, której do 1946 roku był współdyrektorem[1].
Twórczość
Nawiązywał do dorobku Carla Nielsena i Paula Hindemitha, prezentując postawę antyromantyczną[1]. Ważne miejsce w jego twórczości zajmuje muzyka kameralna, w której stosował specyficzną technikę polifoniczną, polegającą na łączeniu różnych pod względem wyrazowych linii melodycznych, pozbawioną imitacji[1]. Starał się zachować balans między klasyczną równowagą w konstrukcji dzieła a rysami lirycznymi[1]. Tworzył muzykę zrozumiałą dla szerokiej publiczności, świadomie trzymając się prostego stylu, wolnego od elementów języka muzycznego typowych dla muzyki współczesnej[1].
Wybrane kompozycje
(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
Utwory orkiestrowe
- Uwertura koncertowa (1923)
- Folkevisevariationer na orkiestrę szkolną (1928)
- Trio symfoniczne na 3 grupy instrumentalne (1929)
- uwertura Fotomontage (1934)
- Intermezzo Espressivo na obój, klarnet, róg, fagot, smyczki i perkusję (1935)
- Wariacje na orkiestrę kameralną (1935)
- Cyklevise-Rhapsody (1936)
- Sinfonia seria na orkiestrę szkolną (1937)
- Sinfonia buffa na orkiestrę szkolną (1939)
- 2 symfonie (I 1940, II 1947)
- Koncert klarnetowy (1941)
- Sinfonietta na smyczki (1943)
Utwory kameralne
- 5 kwartetów smyczkowych (1921–1928)
- Trio smyczkowe (1921)
- Trio na instrumenty blaszane (1924)
- Sonatina na flet, klarnet i fagot (1924)
- Variazioni interrotti na klarnet, fagot i trio smyczkowe (1925)
- Sonata na fagot, skrzypce i altówkę (1926)
- Duo na skrzypce i wiolonczelę (1927)
- Intermezzo na skrzypce i klarnet (1933)
- Racconti 1–6 na 3–5 instrumentów (1935–1950)
Utwory fortepianowe
- Wariacje (1921)
- Sonata (1946)
Utwory wokalno-instrumentalne
- En romersk Fortaelling na solistów, chór i fortepian (1937)
- Mikrofoni I na baryton, flet i trio fortepianowe (1939)
Opera
- Saturnalia (wyst. Kopenhaga 1944)
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 266. ISBN 83-224-0113-2.
- ↑ a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 294. ISBN 0-02-865526-5.
Linki zewnętrzne