Jan Pawłowski (duchowny)

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	30 kwietnia 2009
Miejscowość	Bydgoszcz
Miejsce	bazylika Matki Boskiej Królowej Męczenników
Konsekrator	Tarcisio Bertone
Współkonsekratorzy	Alfio Rapisarda; Jan Tyrawa
Konsekrowani biskupi
Henryk Jagodziński	18 lipca 2020
Współkonsekrowani biskupi
Victor Abagna Mossa	26 marca 2011
Jean Gardin	26 marca 2011
Urbain Ngassongo	21 kwietnia 2013
Miguel Angel Olaverri Arroniz	28 kwietnia 2013

Jan Pawłowski
	Arcybiskup tytularny Sejn
	; Jan Pawłowski (2009)
	Oportet Christum crescere; Trzeba, aby Chrystus wzrastał
Kraj działania	Kongo, Watykan, Grecja
Data i miejsce urodzenia	23 listopada 1960 ; Biskupiec
	Nuncjusz apostolski w Grecji
Okres sprawowania	od 2022
	Delegat/Sekretarz ds. przedstawicielstw papieskich
Okres sprawowania	2015–2022
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	1 czerwca 1985
Nominacja biskupia	18 marca 2009
Sakra biskupia	30 kwietnia 2009
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Jan Romeo Pawłowski (ur. 23 listopada 1960 w Biskupcu) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor prawa kanonicznego, dyplomata watykański, arcybiskup, nuncjusz apostolski w Kongu i Gabonie w latach 2009–2015, delegat, następnie sekretarz, ds. przedstawicielstw papieskich w Sekretariacie Stanu Stolicy Apostolskiej w latach 2015–2022, nuncjusz apostolski w Grecji od 2022.

Życiorys

Urodził się jako pierwszy z czterech synów Stanisława i Magdaleny. Ukończył szkołę podstawową i średnią w Toruniu, a w 1979 wstąpił do Prymasowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Gnieźnie. Tytuł magistra teologii uzyskał na ówczesnym Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu. 1 czerwca 1985 w bazylice prymasowskiej w Gnieźnie przyjął święcenia kapłańskie z rąk kard. Józefa Glempa.

W latach 1985–1987 pracował jako wikariusz w parafii farnej św. Marcina i św. Mikołaja w Bydgoszczy, będąc jednocześnie sekretarzem swojego proboszcza, bp. Jana Wiktora Nowaka, jako wikariusza biskupiego Prymasa Polski dla Bydgoszczy. W latach 1987–1991 studiował na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim, gdzie uzyskał stopień doktora prawa kanonicznego. Na Papieskiej Akademii Kościelnej odbył równocześnie studia przygotowujące do służby dyplomatycznej. W 1993 został mianowany kapelanem Jego Świątobliwości, a w 2005 prałatem honorowym Jego Świątobliwości.

1 lipca 1991 podjął pracę w służbie dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej, sprawował funkcje: attaché, a później sekretarza Nuncjatury Apostolskiej w Kongu, Republice Środkowoafrykańskiej i Czadzie (1991–1994), sekretarza Nuncjatury Apostolskiej w Tajlandii oraz Singapurze, Malezji, Kambodży, Laosie, Birmanii i Brunei (1994–1997), radcy Nuncjatury Apostolskiej w Brazylii (1997–1999); radcy Nuncjatury Apostolskiej we Francji (1999–2002). Od końca 2002 pracował w Sekcji do Spraw Relacji z Państwami watykańskiego Sekretariatu Stanu.

18 marca 2009 został prekonizowany przez papieża Benedykta XVI nuncjuszem apostolskim w Kongu i Gabonie i wyniesiony do godności arcybiskupa ze stolicą tytularną w Sejnach. 30 kwietnia 2009 w bazylice Matki Boskiej Królowej Męczenników w Bydgoszczy został konsekrowany na biskupa przez kardynała Tarcisia Bertone, sekretarza stanu Stolicy Apostolskiej, w asyście arcybiskupa Alfia Rapisardy, emerytowanego nuncjusza apostolskiego w Portugalii, i Jana Tyrawy, biskupa diecezjalnego bydgoskiego.

7 grudnia 2015 papież Franciszek mianował go delegatem ds. przedstawicielstw papieskich w Sekretariacie Stanu Stolicy Apostolskiej^[1]^[2]. 21 listopada 2017 stanął na czele nowo utworzonej III sekcji Sekretariatu Stanu, zajmującej się personelem dyplomatycznym Stolicy Apostolskiej. Od 17 grudnia 2020^[3] do 10 września 2022 pełnił w tejże sekcji funkcję sekretarza ds. przedstawicielstw papieskich^[4]^[5].

1 grudnia 2022 został mianowany przez papieża Franciszka nuncjuszem apostolskim w Grecji^[6]^[7].

W 2020 konsekrował nuncjusza apostolskiego w Ghanie Henryka Jagodzińskiego. Był współkonsekratorem w trakcie święceń biskupa Owando Victora Abagny Mossy (2011), biskupa Impfondo Jeana Gardina (2011), biskupa Gambomy Urbaina Ngassongo (2013) i biskupa Pointe Noire Miguela Angela Olaverriego Arroniza (2013)^[8].