Ukończył architekturę na Politechnice Lwowskiej. Po studiach pracował przez kilka lat we Lwowie. W latach 1894–1900 pracował na stanowisku głównego architekta Nowego Sącza, uczestnicząc w odbudowie miasta po pożarze 1894 roku.
Od 1900 zamieszkał w Krakowie, gdzie został miejskim radnym i prezesem krakowskiej Izby Handlowej. Był członkiem jury konkursów na projekt regulacji Krakowa[2], fasad Muzeum Narodowego na Wawelu[3].
Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie, w grobowcu rodzinnym, razem z matką Ludwiką Peroś, z domu Hornykiewicz.
Projekty dla Nowego Sącza
Ratusz – wystrój rzeźbiarski wykonał Stanisław Wójcik[4]
Budynek przy Rynku 25
Budynek przy ulicy Jagiellońskiej 22
Budynek Starostwa przy ulicy Jagiellońskiej 33/35
Budynki przy ulicy Konarskiego 3 i 5
Budynek szkoły nr 2 przy ulicy Długosza 2. Popiersie na fasadzie wykonał Stanisław Wójcik[4]
Willa „Sofia” przy ul. Matejki 57
Willa Jerzego Janosza przy ul. Długosza 57
Willa „Maria” przy ul. Jagiellońskiej 60 z lat 1905-1908
Projekty dla innych miejscowości
Fontanna na stoisku firmy Franz na Wystawie Budowlanej we Lwowie w 1892 przy współpracy rzeźbiarza Edmunda Pliszewskiego[5].
Willa Józefy Franz we Lwowie przy ulicy 29 listopada (obecnie Konowalca) 47 (1892-1893) przy współpracy rzeźbiarza Edmunda Pliszewskiego[5]. Projekt był demonstrowany na Wystawie Budowlanej (1892)[6].
Pawilony Galicyjskiej Wystawy Krajowej (1894) we Lwowie: Kaczyńskiego i Wolińskiego, pawilon miasta Wieliczki, oranżeria, „Kawiarnia Arabska” i tzw. Akwarium[7].
Budynek mieszkalny przy ul. Skarbkowskiej (obecnie Łesi Ukrainki) 15 we Lwowie (1894)[8].
Budynek Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej w Rzeszowie u zbiegu ulic 3 Maja, Lubomirskich i Zamkowej.
Budynek Kasy Oszczędności w Jaśle z 1897 (wysadzony w 1944)[9]
Literatura
Jan Peroś: Wielki Kraków a międzynarodowy kongres w Wiedniu, 1910
Przegląd wschodni. — T. 7. — № 28. — S. 1270
Starzyk H. Sądeccy architekci — Jan Peroś i Zenon Remi // Miasto. Tygodnik nowosądecki. — 2010. — nr 191. — S. 6