Nie istnieje wiele szczegółów z biografii malarza. Kształcił się w Paryżu, gdzie zafascynowała go twórczość francuskiego malarza barokowego - Nicolasa Poussina. Następnie doskonalił warsztat w Antwerpii. Zapoznał się z dziełami jednego z najwybitniejszych flamandzkich mistrzów pędzla - Jacoba Jordaensa. Jan Tretko zachwycił się jego obrazami i przez długi czas czerpał z nich inspirację. Po powrocie z Antwerpii Trycjusz kontynuował naukę malarstwa w Gdańsku.
Od 1655 roku artysta przebywał w Krakowie. Kontakty z dworem Jana II Kazimierza Wazy pomogły mu wkrótce otrzymać posadę malarza nadwornego. Trycjusz tworzył głównie portrety dostojników utrzymane w estetyce charakterystycznej dla wizerunków sarmackich. Malował później, również kolejnych władców – Michała Korybuta Wiśniowieckiego i Jana III Sobieskiego. Monarchowie pozowali samotnie oraz z członkami najbliższej rodziny. Ze względu na znaczną liczbę obrazów przedstawiających ostatniego wymienionego władcę, Trycjusz jest niekiedy nazywany portrecistą Jana III.
Oprócz wizerunków dostojników świeckich i duchownych malował on także obrazy religijne. Jeden z nich znajduje się w gotyckim kościele pod wezwaniem świętych apostołów Piotra i Pawła, położonym w podkrakowskich Bolechowicach. Obraz zatytułowany „Ukrzyżowanie”[1] zdobi ołtarz główny tej świątyni. W nawie bocznej katedry łowickiej znajduje się inne dzieło autorstwa Jana Tretki - „Król Jan Kazimierz w Łowiczu”. Przedstawia monarchę, który wraz ze swą małżonką składa hołd relikwiom św. Wiktorii.
Oprócz malowania dzieł własnych Trycjusz zajmował się także konserwacją obrazów zdobiących ściany Zamku Królewskiego na Wawelu. W 1684 roku król Jan III Sobieski wyraził uznanie wobec swego nadwornego malarza i powierzył mu funkcję klucznika.
