Janusz Stanisław Trzciński (ur. 1 lipca 1942 w Kuńkowcach ) – polski prawnik, konstytucjonalista, profesor nauk prawnych , poseł na Sejm kontraktowy , sędzia i wiceprezes Trybunału Konstytucyjnego , w latach 2004–2010 prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego , profesor zwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego .
Absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. Henryka Sienkiewicza w Nowej Rudzie z 1960[1] Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego . W 1971 uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych, w 1978 otrzymał stopień naukowy doktora habilitowanego . W 1986 został profesorem nadzwyczajnym, nominację profesorską otrzymał w 1994. Zajmował stanowiska prodziekana (1984–1987) i dziekana (1987–1993) Wydziału Prawa i Administracji UWr. Był profesorem zwyczajnym w Katedrze Prawa Konstytucyjnego na tej uczelni. Objął stanowisko profesora zwyczajnego w Instytucie Nauk o Państwie i Prawie Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego [2]
W 1999 został członkiem Komitetu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk . Pod jego kierunkiem stopień naukowy doktora uzyskali m.in. Małgorzata Masternak-Kubiak (1996), Ryszard Balicki (2001), Janusz Szymański (2001) i Marcin Wiącek (2009)[2]
Od 1986 do 1988 był członkiem Rady Legislacyjnej , a w latach 2002–2004 pełnił funkcję jej przewodniczącego. Należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej , z ramienia partii sprawował mandat posła na Sejm X kadencji z okręgu Wrocław-Krzyki , trakcie kadencji przewodniczył Komisji Ustawodawczej . Uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu w podzespole do spraw reformy prawa i sądów. W latach 1993–2001 pełnił funkcję sędziego oraz wiceprezesa Trybunału Konstytucyjnego . Następnie zajmował stanowisko sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego , 22 maja 2004 objął funkcję prezesa NSA. Po zakończeniu sześcioletniej kadencji został wiceprezesem NSA[3]
W 2004 wybrano go na wiceprzewodniczącego Stowarzyszenia Rad Stanu i Naczelnych Sądów Administracyjnych Unii Europejskiej , w 2006 został przewodniczącym tej organizacji.
W 2001 został odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski [4] Krzyż Zasługi (1978) i Medal 40-lecia Polski Ludowej . W 2014 otrzymał Medal „Zasłużony dla Wymiaru Sprawiedliwości – Bene Merentibus Iustitiae” [5] premier Ewy Kopacz resortową Odznakę Honorową za Zasługi dla Legislacji [6]
W 2010 otrzymał tytuł doctora honoris causa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu [7]
Przypisy
Bibliografia
[1] Śmierć w trakcie kadencji.[z] Zrzeczenie się urzędu.[x] Wybrany na miejsce obsadzone. Identyfikatory zewnętrzne:
