28 listopada 1958 obronił na Wydziale Ekonomii Politycznej Uniwersytetu Warszawskiego pracę doktorską Ekonomiczne aspekty spółdzielczości, przygotowaną pod kierunkiem prof. Oskara Langego[6]. W 1962 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego z zakresu nauk ekonomicznych (Szkoła Główna Planowania i Statystyki w Warszawie). W latach 1971–1983 był kierownikiem Zakładu Teorii Spółdzielczości, następnie kierownikiem Zakładu Spółdzielczości Zagranicą w Spółdzielczym Instytucie Badawczym (docent, profesor nadzwyczajny, profesor zwyczajny) i jednocześnie kierownikiem Katedry Spółdzielczości, a następnie kierownikiem Katedry Ekonomii Sfery Publicznej na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego[1]. W 1975 r. uzyskał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego w zakresie nauk ekonomicznych, a w 1983 tytuł naukowy profesora zwyczajnego[6]. W latach 1983–1987 był konsultantem w zakresie problemów ekonomicznych i społecznych krajów Trzeciego Świata oraz państw socjalistycznych na Uniwersytecie ONZ w Tokio[1].
Od 1993 r. był członkiem Komitetu Prognoz „Polska 2000 Plus” przy Prezydium PAN. Jako kierujący działalnością naukową Komitetu zapoczątkował m.in. projekt poświęcony wizjom przyszłości Polski Raport „Polska 2050”[6][8]. Od 1995 do 2008 r. był rektorem na Wyższej Szkole Bankowości, Finansów i Zarządzania, przekształconej w Wyższą Szkołę „Olympus” im. Romualda Kudlińskiego. W latach 1998–2010 był członkiem Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów Naukowych – opracował ponad 100 recenzji dotyczących wniosków w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego oraz profesora z zakresu nauk ekonomicznych. Od 2005 do 2007 był członkiem Komisji ds. Rozwoju Unii Europejskiej, a w latach 2008–2012 kierownikiem Katedry Międzynarodowych Stosunków Gospodarczych w Wyższej Szkole Cła i Logistyki w Warszawie. Od 2012 r. był profesorem zwyczajnym w Instytucie Nauk Ekonomicznych PAN[1].
Promotor prac doktorskich oraz recenzent prac doktorskich i habilitacyjnych[4].
Dorobek naukowy
2009: Samorząd lokalny – dobro publiczne, Polityka Społeczna[4]
2008: Między upadkiem a rozkwitem państwa opiekuńczego, Przyszłość Świat Europa Polska[4]
2008: Globalizacja – zjawisko ogólne czy specyficzne, Zeszyty Naukowe Kolegium Gospodarki Światowej[4]
2008: Europa od wewnątrz i od zewnątrz, Przyszłość Świat Europa Polska[4]
2006: Globalne dobra publiczne – ich geneza i rola we współczesnej gospodarce, Olympus[4]
Był autorem ponad 300 prac naukowych, które zostały opublikowane w Polsce i za granicą, oraz ponad 600 artykułów popularnonaukowych opublikowanych w czasopismach ekonomicznych[6][9].
Nagrody
1988: Nagroda Międzynarodowego Związku Spółdzielczego za wkład do teorii spółdzielczości, Genewa[1]
2010: Międzynarodowa nagroda im N.D. Kondratiewa za wkład do nauk społecznych – przyznana przez Międzynarodową Fundację im. N.D. Kondratiewa oraz Prezydium Rosyjskiej Akademii Nauk, Moskwa[10]
↑Bogusław Czarny: Wpływ aspirantów Katedry Ekonomii Politycznej w Instytucie Kształcenia Kadr Naukowych w Warszawie na polską ekonomię po II wojnie światowej, „Ekonomia” nr 41/2015, s. 25–57.
