Juan Díaz de Solís

Ten artykuł od 2012-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Juan Díaz de Solís (ur. w 1470, zm. 20 stycznia 1516) – hiszpański nawigator i badacz.

Juan Díaz de Solís był nawigatorem podczas ekspedycji na Jukatan w 1506 r. oraz do Brazylii w 1508 r. Następnie został pilotem w 1512 r. po śmierci Ameriga Vespucciego. Dwa lata później Díaz de Solís przygotował ekspedycję badawczą do południowej części nowego kontynentu.

Jego trzy statki i 70 osób załogi rozpoczęły rejs 8 października 1515 w hiszpańskim Sanlúcar de Barrameda. Ujście rzeki La Plata osiągnęli i nazwali w lutym 1516. Następnie żeglowali w górę rzeki, do jej połączenia z rzekami Urugwaj i Parana. Dotarło tam jedynie dwóch oficerów i siedmiu członków załogi. W drodze powrotnej zaatakowali ich miejscowi Indianie Charrúa. Członkowie załogi, którzy przeżyli, donieśli o aktach kanibalizmu ze strony napastników. Najprawdopodobniej ich ofiarą był też Díaz de Solís.