Justus
Tsehay Sagad
Cesarz Etiopii
|
Okres
|
od 1711 do 1716
|
Poprzednik
|
Teofil
|
Następca
|
Dawid III
|
Dane biograficzne
|
Data śmierci
|
1716
|
|
Ojciec
|
Delba Iyasu
|
Matka
|
Walatta Hawaryat[1]
|
|
Justus (zm. 1716) – cesarz Etiopii od 1711 do śmierci.
Prawdopodobnie nie pochodził z rządzącej krajem dynastii[2]. Pełnił funkcję bedżyronda. Po śmierci cesarza Tekle Hajmanota w 1708 poparł syna Jana I, Teofila. Po objęciu przezeń tronu został mianowany rasem oraz zarządcą Semien i Tigraj, niedługo potem trafił do więzienia[3]. Nawiązawszy kontakty ze zbuntowanymi mnichami szenuańskimi prawdopodobnie otruł monarchę w 1711 i sam przejął władzę. Nie angażował się w targające Etiopskim Kościołem Ortodoksyjnym spory doktrynalne[4], nie prowadził również zbyt aktywnej polityki wobec walczących ze sobą synów Ijasu Wielkiego. Został uduszony lub otruty przez jednego z nich, Dawida[5].
Przypisy
- ↑ Ernest Alfred WallisE.A.W. Budge Ernest Alfred WallisE.A.W., A History of Ethiopia: Nubia and Abyssinia, t. 2, Londyn: Methuen & Co., 1928, s. 436 .
- ↑ Andrzej Bartnicki: Historia Etiopii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydaw., 1987, s. 169-170. ISBN 83-04-02152-8.
- ↑ Andrzej Bartnicki: Historia Etiopii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydaw., 1987, s. 169. ISBN 83-04-02152-8.
- ↑ Andrzej Bartnicki: Historia Etiopii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydaw., 1987, s. 155. ISBN 83-04-02152-8.
- ↑ Andrzej Bartnicki: Historia Etiopii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydaw., 1987, s. 170. ISBN 83-04-02152-8.
Dynastia Zague |
|
---|
Dynastia Salomońska |
|
---|
Dynastia Zagwe |
|
---|
Dynastia Tigraj |
|
---|
Dynastia Salomońska |
|
---|