Jérôme Le Banner

Jerome Le Banner

Pseudonim	Geronimo, Battle Cyborg
Data i miejsce urodzenia	26 grudnia 1972 Hawr, Francja
Obywatelstwo	Francja
Wzrost	190 cm
Masa ciała	120 kg
Styl walki	kick-boxing
Kategoria wagowa	superciężka
Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk	kick-boxing – 111 MMA – 9 boks – 6
Zwycięstwa	kick-boxing – 86 MMA – 6 boks – 6
Przez nokauty	kick-boxing – 70 MMA – 5 boks – 5
Przez poddania	MMA – 1
Porażki	kick-boxing – 22 MMA – 3
Remisy	kick-boxing – 2
Nieodbyte	kick-boxing – 1
↑ Bilans walk aktualny na 11 marca 2022.
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Jérôme Le Banner (ur. 26 grudnia 1972 w Hawrze) – francuski zawodnik sportów walki. Największe sukcesy odnosił w kick-boxingu, szczególnie w formule K-1. Był dwukrotnym wicemistrzem K-1 World GP i dziesięciokrotnym uczestnikiem finałów K-1 WGP. Wielokrotny mistrz świata m.in. ISKA oraz WKN.

W organizacji K-1 zadebiutował 3 marca 1995 roku. Już na samym początku kariery wszedł do światowej czołówki tej dyscypliny, zajmując drugie miejsce w K-1 World GP 1995. W szczytowym okresie swojej kariery, czyli w latach 1998–2002 wygrał 20 z 23 swoich walk – większość przed czasem, m.in. z Francisco Filho, Samem Greco, Mattem Skeltonem, Peterem Aertsem, Markiem Huntem, Ernesto Hoostem i Musashim. Kulminacyjnym momentem był Finał K-1 World Grand Prix 2002, gdy będąc zdecydowanym faworytem do mistrzostwa przegrał w walce finałowej z Hoostem z powodu złamanej ręki. Po półrocznej rekonwalescencji powrócił na ring, lecz już nigdy więcej nie dotarł do ścisłego finału K-1 WGP. Najbliżej powtórzenia tego był w 2007 roku, gdy odpadł w półfinale, przegrawszy z Semmym Schiltem.

W czerwcu 2008 roku otrzymał szansę walki o pas mistrza K-1 w kategorii superciężkiej z broniącym tytułu Schiltem. Przegrał przez jednogłośną decyzję sędziów^[1].

We wrześniu 2023 polska federacja Clout MMA, organizująca gale typu freak fight ogłosiła walkę Le Banner'a z Dawidem Załęckim na zasadach K-1. Pojedynek ten zaplanowano na termin 28 października w płockiej Orlen Arenie^[2], jednak na 3 dni przed tym wydarzeniem poinformowano, że Le Banner wypadł z walki z powodu wstrząsu mózgu^[3].

Le Banner okazjonalnie startuje również w MMA^[4]. Pierwszy pojedynek stoczył w sylwestra 2001 roku na japońskiej gali Inoki Bom-ba-ye. W późniejszych latach walczył dla powiązanych z K-1 organizacji Hero’s i Dream. Na początku 2012 roku podpisał kontrakt na dwie walki z polską organizacją Konfrontacja Sztuk Walki^[5]. 25 lutego na gali KSW 18 miał zmierzyć się z Marcinem Różalskim^[6], lecz z powodu kontuzji wycofał się na kilka dni przed walką^[7]. Ich konfrontację zaplanowano więc na KSW 20 we wrześniu^[8], jednak ponownie Le Banner wycofał się z powodu urazu, który uniemożliwił mu startu w walce^[9].

• 2015: Mistrz Świata WKN w wadze superciężkiej (oriental rules)
• 2015: Mistrz Świata ISKA w wadze superciężkiej (K-1 rules)
• 2012: Mistrz Świata WKN w wadze superciężkiej (oriental rules)
• 2011: Mistrz Świata ISKA w kick-boxingu w wadze superciężkiej
• 2002: Wicemistrz K-1 World Grand Prix
• 2001: K-1 World Grand Prix in Osaka – 1. miejsce
• 2000: K-1 World Grand Prix in Nagoya – 1. miejsce
• 1998: Mistrz Świata WKN w boksie tajskim w wadze superciężkiej
• 1996: Mistrz Świata ISKA w boksie tajskim w wadze superciężkiej
• 1995: Wicemistrz K-1 World Grand Prix
• 1994: Mistrz Europy ISKA w kick-boxingu w wadze superciężkiej (full contact)
• 1992: Mistrz Francji ISKA w kick-boxingu w wadze superciężkiej (full contact)

Wynik	Bilans	Przeciwnik (bilans przed walką)	Rozstrzygnięcie	Runda	Czas	Rozgrywki	Data	Miejsce	Uwagi
Wygrana	6-3	Adnan Alić (14-32)	TKO (poddanie się po ciosach)	1	1:38	MMA GP: Évolution	08.10.2022	Paryż	Main Event
Wygrana	5-3	Ivan Vičić (12-23)	Poddanie (duszenie zza pleców)	1	2:06	MMA Grand Prix: The Last of Kings	04.06.2022	Hawr	Main Event
Wygrana	4-3	Chang Hee Kim (1-5)	TKO (kolana i ciosy pięściami)	1	0:50	Heat - Heat 46	19.01.2020	Tokio
Przegrana	3-3	Roque Martinez (10-3-2)	Poddanie (duszenie)	1	2:09	Rizin Fighting World Grand Prix 2017 Autumn: Aki no Jin	15.10.2017	Fukuoka
Przegrana	3-2	Satoshi Ishii (4-2)	Decyzja (niejednogłośna)	3	5:00	Fields Dynamite!! 2010	31.12.2010	Saitama
Wygrana	3-1	Jimmy Ambriz (8-3-1)	KO (cios)	1	2:04	K-1 Hero's 4	15.03.2006	Tokio
Wygrana	2-1	Alan Karajew (1-2)	KO (kopnięcie na korpus)	2	1:14	K-1 PREMIUM 2005 Dynamite!!	31.12.2005	Osaka
Wygrana	1-1	Yoshihiro Akiyama (1-0)	KO (kolano na korpus)	2	1:14	K-1 Hero's 1	26.03.2005	Saitama	Main Event
Przegrana	0-1	Tadao Yasuda (1-1)	Poddanie (duszenie przedramieniem)	2	2:50	Inoki Bom-Ba-Ye 2001	31.12.2001	Saitama	Debiut w MMA

Wynik	Bilans	Przeciwnik	Rozstrzygnięcie	Runda	Czas	Rozgrywki	Data	Miejsce	Uwagi
Remis	0-0-1	Bob Sapp	Remis (jednogłośny)	3	3:00	K-1 PREMIUM 2004 Dynamite!!	31.12.2004	Tokio	Walka toczyła się według zasad Mieszanych Sztuk Walki i K-1.

Jérôme Le Banner ma na swoim koncie kilka ról filmowych^[10]. Na wielkim ekranie zadebiutował w 2007 roku we francuskiej produkcji pod tytułem Scorpion.

Rok później wystąpił w filmie Asterix na olimpiadzie (2008) w jednej z drugoplanowych ról jako Twardzieusz (oryg. fr. Cornedurus), w miejsce pierwotnie przewidzianego do obsady Jean-Claude’a Van Damme’a. W tym samym roku zagrał w amerykańsko-francuskiej produkcji Babylon A.D.

W 2011 roku, w związku z problemami finansowymi K-1, podpisał kontrakt z IGF − należącą do Antonio Inokiego japońską organizacją wrestlingu. Zadebiutował w niej w kwietniu, a w sierpniu został jej mistrzem^[11].

• Oficjalna strona Jerome Le Bannera
• Profil na oficjalnej stronie K-1
• Lista walk w zawodowym boksie