Język uneapa, także bali – język z podrodziny języków oceanicznych z wielkiej rodziny języków austronezyjskich, używany przez mieszkańców wyspy Unea w Papui-Nowej Gwinei[1].
Według danych z 2010 r. posługuje się nim 12 tys. osób. W użyciu jest także tok pisin[1].
Blisko spokrewniony z językiem vitu[2]. Czasem mówi się o jednym języku bali-vitu[3][4]. Bali wyróżnia się konserwatywnym charakterem fonologii[3].
Języki bali-vitu były niegdyś łączone z językami willaumez (z Willaumez Peninsula(inne języki)), pod pojęciem grupy „kimbe” (od nazwy zatoki)[5]. Niemniej M. Ross klasyfikuje je jako odrębną grupę[6].
Przypisy
- ↑ a b David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Uneapa, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Bali-Vitu, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-01] (ang.).
- ↑ a b Ross 1988 ↓, s. 263.
- ↑ Chowning 1969 ↓, s. 26.
- ↑ Chowning 1969 ↓, s. 25.
- ↑ Ross 1988 ↓, s. 258, 262.
Bibliografia
- Ann Chowning: The Austronesian languages of New Britain. W: A. Capell, Ann Chowning, S.A. Wurm: Papers in Linguistics of Melanesia No. 2. Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University, 1969, s. 17–45, seria: Pacific Linguistics A-21. DOI: 10.15144/PL-A21. ISBN 0-85883-002-7. OCLC 871658881. [dostęp 2023-09-23]. (ang.).
- Malcolm Ross: Proto Oceanic and the Austronesian Languages of Western Melanesia. Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University, 1988, seria: Pacific Linguistics C-98. DOI: 10.15144/PL-C98. ISBN 0-85883-367-0. OCLC 20100109. (ang.).
