Była córką profesora uniwersytetu, otrzymała wszechstronne wykształcenie. Stała się słynną malarką miniatur oraz autorką łacińskich i włoskich hymnów. W wieku 10 lat została damą do towarzystwa córki władcy FerraryMikołaja III d’Este księżniczki Małgorzaty. Na dworze pozostała do małżeństwa Małgorzaty w 1427 r. W 1431 r. wstąpiła do zakonu klarysek w Ferrarze. Pełniła różne funkcje: pracowała na furcie i w piekarni, później została mistrzynią nowicjatu. W 1456 r. założyła klasztor klarysek w Bolonii, którym kierowała aż do śmierci. Wyróżniała się pokorą. Swoje doświadczenia mistyczne przedstawiła w dziele Siedem broni duchowych. Pozostawiła pisma ascetyczno-mistyczne, poezje i rysunki. Zapoczątkowała 25 grudnia 1445 r., znane we WłoszechNabożeństwo 1000 (tysiąca) „Zdrowaś Maryjo” na Uroczystość Bożego Narodzenia praktykowane co roku przez klaryski z klasztoru Bożego Ciała w Bolonii.