Od 1984 był współwłaścicielem piekarni w Krakowie, a od 1985 również w podkrakowskim Zabierzowie[3], gdzie przez lata prowadził piekarnię Rafapol[1][4][5] (jako prezes zarządu i główny udziałowiec)[2]. Był prezesem Jurajskiej Izby Gospodarczej[1][6] oraz współzałożycielem Małopolskiego Porozumienia Organizacji Pracodawców (2005), Ogólnopolskiego Porozumienia Piekarzy (2004)[1][2], Małopolskiej Izby Produktów Regionalnych, Tradycyjnych i Lokalnych oraz Stowarzyszenia Społecznego „Porozumienie Podkrakowskie”[4]. W 2010 był inicjatorem rejestracji obwarzanka krakowskiego jako produktu o chronionym oznaczeniu geograficznym w Unii Europejskiej[1]. Był również organizatorem Święta Chleba w Krakowie[4] oraz Małopolskiego Festiwalu Smaku[3].
W latach 1998–2002 był radnym powiatu krakowskiego[4]. W 2002 po raz pierwszy został wybrany do sejmiku województwa małopolskiego z listy koalicji PO-PiS (jako przedstawiciel Platformy Obywatelskiej)[7] – zdobył 8371 głosów[8]. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w wyborach samorządowych w 2006 i 2010 z ramienia PO[9][10], otrzymując odpowiednio 13 336 głosów i 15 303 głosy[8]. W 2014 nie został ponownie wybrany (wynikiem 5646 głosów)[11], powrócił jednak do sejmiku jeszcze w tym samym roku, obejmując mandat radnego zwolniony przez Stanisława Kracika[12]. W kadencji 2010–2014 był przewodniczącym Komisji Budżetu, Mienia i Finansów[1]. Zasiadał również w radzie nadzorczej Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Krakowie. Był członkiem Rady Krajowej Polskiej Izby Produktów Regionalnych i Lokalnych oraz Komisji Wspólnej Samorządu Gospodarczego i Terytorialnego działającej przy marszałku województwa małopolskiego[13]. W 2011 bez powodzenia kandydował do Senatu, nieznacznie przegrywając z Bogdanem Pękiem[14].
Syn Anny i Józefa[15], radnego miasta Krakowa. Był żonaty z Marią, nauczycielką i dyrektorką szkoły. Ich córka Aleksandra została prawniczką[4]. Mieszkał w Zelkowie[20].
