Kenneth Gould

Kenneth Gould

Pseudonim	Candy Man
Data i miejsce urodzenia	11 maja 1967 Rockford
Obywatelstwo	Stany Zjednoczone
Wzrost	167 cm
Kategoria wagowa	półśrednia
Bilans walk zawodowych
Liczba walk	28
Zwycięstwa	26
Przez nokauty	16
Porażki	2
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone Igrzyska olimpijskie brąz Seul 1988 boks (waga półśrednia) Mistrzostwa świata złoto Reno 1986 waga półśrednia Igrzyska panamerykańskie srebro Indianapolis 1987 waga półśrednia Mistrzostwa Ameryki Północnej srebro Toronto 1987 waga półśrednia Mistrzostwa świata juniorów brąz Bukareszt 1985 waga półśrednia

Kenneth Gould (ur. 11 maja 1967 w Rockford^[1]) – amerykański bokser, medalista igrzysk olimpijskich i amatorski mistrz świata.

Walczył w wadze półśredniej (do 67 kg). Zdobył w niej brązowy medal na mistrzostwach świata juniorów w 1985 w Bukareszcie^[2].

Zdobył złoty medal na mistrzostwach świata w 1986 w Reno, gdzie pokonał kolejno: Kunihiro Miurę z Japonii, Laurenta Boudouaniego z Francji, Tibora Molnára z Węgier i w finale Candelario Duvergela z Kuby^[3]. Na igrzyskach panamerykańskich w 1987 w Indianapolis zdobył srebrny medal, przygrywając w finale z Kubańczykiem Juanem Carlosem Lemusem^[4]. Lemus pokonał go także w finale mistrzostw Ameryki Północnej w 1987 w Toronto^[5].

Gould zdobył brązowy medal na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu po wygraniu czterech walk (w tym ćwierćfinałowej z Jonim Nymanem z Finlandii) i przegranej w półfinale z Laurentem Boudouanim^[1].

Był mistrzem Stanów Zjednoczonych w 1985^[6], 1986^[7] i 1987^[8].

Przeszedł na zawodowstwo w 1988. Walczył w wadze półśredniej. W 1993 został mistrzem świata mniej znaczącej federacji IBO, którego nigdy nie bronił. Nie walczył o żaden tytuł istotnej organizacji bokserskiej. Stoczył 28 walk, z których wygrał 26 i przegrał 2. Zakończył karierę w 1993^[9].