Keravnos

Keravnos (Κεραυνός)
	Historia
Stocznia	AG Vulcan Stettin
Położenie stępki	1911
Wodowanie	22 maja 1912
	Zamówiony dla Kaiserliche Marine
Nazwa	V-5
	Wasilikon Naftikon
Nazwa	Keravnos
Wejście do służby	10 października 1912
	Marine nationale
Nazwa	Keravnos
Wejście do służby	grudzień 1916
Wycofanie ze służby	1918
	Wasilikon Naftikon
Nazwa	Keravnos
Wejście do służby	1918
Wycofanie ze służby	1919
Los okrętu	złomowany
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	projektowa 569 ton; pełna 697 ton
Długość	71,1 m
Szerokość	7,6 m
Zanurzenie	3,1 m
	Napęd
	2 turbiny parowe Vulkan o mocy 17.109 KM, 4 kotły AEG-Vulcan, 2 śruby
Prędkość	32 węzłów
Zasięg	1190 Mm przy 17 w
	Uzbrojenie
	2 działa 88 mm; 4 wyrzutnie torped 500 mm
Załoga	74

Keravnos (gr: Κεραυνός) – grecki niszczyciel niemieckiego typu V 1, służący w greckiej marynarce wojennej w latach 1912–1919.

Okręt był jednym z sześciu okrętów typu V 1 (typu 1911) zamówionych przez niemiecką marynarkę wojenną. Został zwodowany 22 maja 1912 roku w stoczni AG Vulcan Stettin w Szczecinie^[1]. Okręt początkowo miał wejść w skład marynarki niemieckiej pod oznaczeniem V 5, jednakże przed wejściem do służby został w lipcu 1912 sprzedany Grecji, przed wybuchem I wojny bałkańskiej, wraz z niszczycielem "Nea Genea"^[2]. Otrzymał nazwę "Keravnos" (pol. Piorun).

"Keravnos" osiągnął gotowość bojową w grudniu 1912^[3]. Był używany bojowo podczas I wojny bałkańskiej. Podczas I wojny światowej, z obawy przed przystąpieniem neutralnej Grecji do wojny po stronie państw centralnych, okręt został razem z całą flotą grecką przejęty w grudniu 1916 przez marynarkę francuską, która użytkowała go w latach 1917–1918 na Morzu Śródziemnym. W ostatnich miesiącach wojny wraz wejściem Grecji w skład ententy okręt został zwrócony pod grecką banderę i wykonywał zadania patrolowe na Morzu Egejskim.

"Keravnos" został wycofany ze służby w 1919 roku i sprzedany na złom w 1921^[1]. Według niektórych źródeł, złomowany został w 1927^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b R. Gardiner i in. (op.cit.)
↑ R. Gardiner i in. (op.cit.). Według S.W. Trubicyn (op.cit.) "Keravnos" to V 6, wodowany w lutym 1912 (według R. Gardiner V 6 to "Nea Genea").
↑ JanJ. Gozdawa-Gołębiowski JanJ., Od wojny krymskiej do bałkańskiej, Gdańsk: Wydaw. Morskie, 1985, s. 450, ISBN 83-215-3259-4, OCLC 830182417 .
↑ S.W. Trubicyn (op.cit.)

Bibliografia

Robert Gardiner, Randal Gray (red.): Conway's All The World's Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985, s. 386. ISBN 978-0-87021-907-8.
(ros.) S.W. Trubicyn, Eskadriennyje minonoscy i minonoscy Giermanii (1871-1918 gg.), Sankt Peteresburg, 2000, s.52-53

[conw-1] R. Gardiner i in. (op.cit.)

[2] R. Gardiner i in. (op.cit.). Według S.W. Trubicyn (op.cit.) "Keravnos" to V 6, wodowany w lutym 1912 (według R. Gardiner V 6 to "Nea Genea").

[3] JanJ. Gozdawa-Gołębiowski JanJ., Od wojny krymskiej do bałkańskiej, Gdańsk: Wydaw. Morskie, 1985, s. 450, ISBN 83-215-3259-4, OCLC 830182417 .

[trub-4] S.W. Trubicyn (op.cit.)

[1]

[2]

[3]

[4]