Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Radomierowicach

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Radomierowicach

nr rej. 760/64 z dnia 1 kwietnia 1964 roku[1]
kościół filialny
Widok kościoła
Państwo	Polska
Województwo	opolskie
Miejscowość	Radomierowice
Adres	Szkolna 2
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Matki Boskiej Śnieżnej w Dąbrówce Dolnej
Wezwanie	Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny
Wspomnienie liturgiczne	15 sierpnia
Historia Data rozpoczęcia budowy 1786 Data zakończenia budowy 1790[2] Aktualne przeznaczenie kościół filialny
Dane świątyni Architekt architekt Christian Isemer Świątynia • materiał bud. • drewno (wypełnienia ceglane) Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 1
Położenie na mapie gminy Murów Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Radomierowicach
Położenie na mapie Polski Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Radomierowicach
Położenie na mapie województwa opolskiego Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Radomierowicach
Położenie na mapie powiatu opolskiego Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Radomierowicach
50°55′50,7″N 18°01′58,7″E/50,930750 18,032972
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – rzymskokatolicki kościół filialny w Radomierowicach. Świątynia należy do parafii Matki Boskiej Śnieżnej w Dąbrówce Dolnej w dekanacie Zagwiździe, diecezji opolskiej. 1 kwietnia 1964 pod numerem 760/64, obiekt został wpisany do rejestru zabytków województwa opolskiego.

Świątynia została wzniesiona jako zbór ewangelicki dla kolonistów pruskich, osiedlanych tu w czasie tzw. kolonizacji fryderycjańskiej, w II połowie XVIII wieku. Kościół wybudowany został w latach 1786–1790 przez mistrza ciesielskiego Petzera według projektu architekta Christiana Isemera. W 1790 roku dobudowano wieżę, a w 1860 roku kościół został po raz pierwszy odnowiony. Do zakończenia II wojny światowej służył ewangelikom^[2]. W latach 1946–1980 był kościołem parafialnym, następnie filialnym parafii św. Rocha w Starych Budkowicach. Od 1988 roku należy do parafii w Dąbrówce Dolnej^[3].

Jest to kościół orientowany, zbudowany w konstrukcji szkieletowej, uzupełniony murem z cegły, wewnątrz i na zewnątrz otynkowany. Reprezentuje typ kościoła salowego, pięcioprzęsłowy, zamknięty prostokątnie. Gzyms otaczający budynek jest typu koronującego, profilowany. Okna, umieszczono w dwóch kondygnacjach. Wnętrze świątyni nakryte jest stropem belkowym, bez polichromii, z podciągami wzdłużnymi wspartymi na ośmiu słupach z zastrzałami, dźwigającymi z trzech stron empory, wydzielającymi nawy boczne, tworząc trzyczęściowe wnętrze. W emporach znajdują się trzy rzędy ławek. W nawie północnej wydzielona jest zakrystia. Dach jest czterospadowy, jednokalenicowy, w całości kryty gontem. Od zachodu do budynku przylega wieża wybudowana w konstrukcji szkieletowej z wypełnieniem szachulcowym, z kruchtą w przyziemiu, zakończona hełmem w kształcie dzwonu, również pokryty gontem, osadzonym na ośmiobocznym walcu, z chorągiewką, na której znajduje się data „1790”. Pierwotny wystrój kościoła był bardzo skromny, w stylu rokokowo-klasycystycznym. Między emporami wbudowano chór muzyczny z prospektem organowym z około 1790 roku, który został wykonany przez Franciszka Majewskiego z Rychtala. Ołtarz główny pochodzi z około 1790 roku z centralnie usytuowaną amboną, został zmieniony w II połowie XX wieku na ołtarz katolicki z obrazem Matki Boskiej w centralnej jego części. Obecnie ambona postawiona jest oddzielnie.

• chrzcielnica z końca XVIII wieku,
• zawieszone na emporach stacje Drogi Krzyżowej^[2].

• Schlesiens ältere Kirchen und kirchliche Stiftungen nach ihren frühesten urkundlichen Erwähnungen. Ein Beitrag zur schlesischen Kirchengeschichte, von Hermann Neuling, Breslau 1884
• Sztuka Górnego Śląska od średniowiecza do końca XX wieku, EwaE. Chojecka, Katowice: Muzeum Śląskie, 2004, ISBN 83-87455-77-6, OCLC 831134485 . Brak numerów stron w książce
• Katalog wystawy: Oblicza sztuki protestanckiej na Górnym Śląsku. Muzeum Śląskie, Katowice 1993, ISBN 83-85039-92-9.

• Kościół filialny Wniebowzięcia NMP