Krosno to największe miasto południowego Podkarpacia, ośrodek o znaczeniu regionalnym i subregionalnym. Siedziba wielu instytucji o zasięgu ponadlokalnym: Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych, Podkarpackiego Wojewódzkiego Inspektoratu Weterynarii, Okręgowej Komisji Wyborczej, Sądu i Prokuratury Okręgowej, Okręgowego Urzędu Górniczego, Wojewódzkiego Ośrodka Ruchu Drogowego, Wojewódzkiego Szpitala Podkarpackiego, Podkarpackiego Centrum Edukacji Nauczycieli, Urzędu Celnego, Instytutu Nafty i Gazu oraz RTCN Sucha Góra.
Krosno leży w południowo-wschodniej Polsce, w województwie podkarpackim, przy ujściu potoku Lubatówki do Wisłoka, na obszarze Kotliny Jasielsko-Krośnieńskiej, wchodzącej w skład Pogórza Środkowobeskidzkiego. Krosno określano jako „parva Cracovia” – czyli „mały Kraków”, dlatego że krośnieński Rynek z renesansowymi sukiennicami kojarzył się z krakowskim Starym Miastem, a także ze względu na wysoki poziom życia umysłowego miasta. O celowości porównywania do Krakowa świadczy umieszczenie widoku Krosna w miedziorycieGeorga Brauna (1541–1622) i Fransa Hogenberga (ok. 1535–1590), w dziele Civitates orbis terrarum (Miasta świata wydanym w 1617 r. w Kolonii) w towarzystwie m.in. Krakowa, Poznania, Warszawy czy Zamościa, oraz w dziele Andreasa Cellariusa (1596–1665) z 1659 r. Regni Poloniae Magnique Ducatus Lithuanie Novissima Descriptio, wydanym w Amsterdamie.
Kotlina Krośnieńska od zachodu graniczy z doliną Jasiołki i niewielkimi przełęczami, z Kotliną Jasielską, a na wschodzie łączy się z doliną Wisłoka i z Kotliną Zarszynską. Nad Krosnem wznosi się od północy tzw. Pasmo Odrzykońskie, z wyróżniającymi się kulminacjami Królewskiej Góry (554 m n.p.m.) i Suchej Góry (585 m n.p.m.). U podnóża pierwszej, znajduje się Zamek „Kamieniec”, a na szczycie drugiej wieża przekaźnikowa stacji telewizyjnej. Do krośnieńskiego bogactwa oprócz ropy naftowej, piaskowca, glinek, zalicza się także źródła mineralne, które występują w dzielnicy Białobrzegi, jako siarkowo-wodorowe, na Zawodziusiarczany i solanki o dużym stężeniu, oraz w innych dzielnicach solanki o różnym składzie chemicznym.
Krosno – w widłach Wisłoka i Lubatówki, stanowiło regularny, zwarty układ urbanistyczny z czworokątnym Rynkiem i wychodzącą z niego rozplanowaną siecią ulic. Z Rynku wybiegały symetrycznie w kierunkach na południe i północ po trzy ulice, które zbiegały się przy bramach miejskich.
W Krośnie jest wiele średniowiecznych kościołów i zabytkowych kamieniczek, usytuowanych głównie w obrębie Rynku, który mieści się na wzniesieniu ok. 277 m n.p.m. Miasto należy do Zagłębia Naftowego Jasielsko-Krośnieńskiego, słynie również z hut szkła i z lotnictwa.
Klasztor Jezuitów – wzniesiony w latach 1660–1667, w wyniku fundacji Stanisława Zaremby, Bobolów i Balów. Częściowo wykorzystano fortyfikację miejską nad rzeką Lubatówką. Przez stulecie mieścił uczelnię jezuicką o wysokim poziomie nauczania. Czworobok dziedzińca zamykał od północy zburzony w roku 1807 kościół jezuitów pw. Niepokalanego Poczęcia N.P. Marii – jedna z 7 świątyń w mieście do połowy XVII wieku. Po kasacie zakonu przez zaborcę, w roku 1773, mieściła się tu szkoła, a potem szpital wojskowy. Po pożarze w roku 1849 odbudowany w XIX wieku. Teraz siedziba Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Krośnie[potrzebny przypis].
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Haczowie – późnogotycki drewniany kościół usytuowany w miejscowości Haczów pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Michała Archanioła, znajdujący się wraz z innymi drewnianymi kościołami południowej Małopolski i Podkarpacia na liście światowego dziedzictwa UNESCO
Według danych GUS za rok 2005 dochód na jednego mieszkańca w Krośnie wynosił 3100,30 zł, co daje 105,30% średniej krajowej w 2005 roku. W tym samym czasie stopa bezrobocia wynosiła 6,5%[16].
Według danych GUS za rok 2017 dochód na jednego mieszkańca w Krośnie wynosił 6123 zł. W tym samym czasie stopa bezrobocia wynosiła 3,3%[16], był to najniższy wynik w całym województwie podkarpackim i jeden z najniższych w całej Polsce.
W 2017 roku dochód budżetu Krosna wyniósł 284,6 mln zł. Dochody własne osiągnęły kwotę 127,8 mln zł. Z podatku od osób fizycznych Krosno otrzymało 49,6 mln zł, a z podatku od nieruchomości 33,0 mln zł (oba te dochody stanowiły największą część dochodów własnych). Subwencje wyniosły 89,1 mln zł, a dotacje 67,8 mln zł. Dochód w przeliczeniu na jednego mieszkańca Krosna wyniósł 6123 zł.
W mieście działa ponad 5,5 tysiąca podmiotów gospodarczych. Około 97% z nich to przedsiębiorstwa prywatne. Krosno jest silnym ośrodkiem przemysłowym i usługowym, który charakteryzuje się dużą różnorodnością branż. Zajmuje wysokie pozycje w rankingach miast przyjaznych dla biznesu. Regularnie uzyskuje najwyższe oceny w raportach atrakcyjności inwestycyjnej opracowywanych na zlecenie Polskiej Agencji Inwestycji i Handlu. Główne sektory, na których opiera się lokalna gospodarka, bazują na bogatych tradycjach, doświadczonych kadrach oraz stałym wdrażaniu innowacji.
Dzisiejsza gospodarka Krosna oparta jest mocno na fundamentach przemysłu tkackiego i szklanego. Ten drugi jest na tyle ważnym filarem, że Krosno nazywane jest "Miastem Szkła". Ważne miejsce zajmują tu również produkcja maszyn i aparatury służącej wydobyciu ropy naftowej oraz przemysł motoryzacyjny. Wśród największych przedsiębiorstw na terenie Krosna można wymienić: Eba Sp. z o.o. Artykuły Metalowe, Ekolot Zakład Produkcyjny (produkcja sprzętu lotniczego), Krosno Glass S.A.[17]
Jest to jedno z największych lotnisk trawiastych w Europie, które należy od 2008 roku do miasta Krosna, a jest użytkowane przez Aeroklub Podkarpacki. W grudniu 2016 roku zakończyła się budowa asfaltowej drogi startowej o długości 1100 metrów i szerokiej na 30 metrów oraz dróg kołowania. Wybudowano także pełne oświetlenie lotniska (dróg kołowania, pasa startowego i płyt postojowych), a także zaawansowaną stację meteorologiczną i dwa wskaźniki wiatru. Zamontowano również oznakowanie pionowe. Rok później wybudowano bezobsługową stację paliw lotniczych[20].
Niegdyś sportowe lotnisko posiadające dwa pasy startowe: trawiasty i asfaltowy, od 1 stycznia 2021 roku włączone w granice administracyjne Krosna, na jego terenie planowane są druga strefa inwestycyjna oraz łącznik do drogi DK19 i dalej do węzła Krosno-Północ (w Iskrzyni) drogi S19[22][23].
Linia kolejowa biegnąca z Jasła do Zagórza nie jest zelektryfikowana. Obsługę połączeń pasażerskich realizuje spółka Przewozy Regionalne, która jest dofinansowywana ze środków samorządu województwa i spółka PKP Intercity.
W planach na lata 2021–2027 są: elektryfikacja torów kolejowych na trasie Jasło-Krosno-Zagórz oraz wybudowanie łącznika kolejowego Jedlicze – Szebnie[26].
Edukacja
Przedszkola
Przedszkole Miejskie nr 1
Przedszkole Miejskie nr 2
Przedszkole Miejskie nr 3
Przedszkole Miejskie nr 4
Przedszkole Miejskie nr 5
Przedszkole Miejskie nr 8
Przedszkole Miejskie nr 10
Przedszkole Miejskie nr 11
Prywatne Przedszkole „Tęczowa Kraina”
Prywatne Przedszkole Językowe „Bajkowy Świat”
Niepubliczne Przedszkole „Stokrotka”
Terapeutyczne Niepubliczne Przedszkole „Guziczek”
Szkoły podstawowe
Prywatna Szkoła Muzyczna I st. „Pro Musica”
Ogólnokształcąca Szkoła Muzyczna I st. im. I.J. Paderewskiego
Zespół Szkół nr 2 w Krośnie
Szkoła Podstawowa nr 1 im. Komisji Edukacji Narodowej
Szkoła Podstawowa nr 3 im. Marii Konopnickiej
Szkoła Podstawowa nr 4 im. E.Kolanki
Szkoła Podstawowa nr 5 im. Jana Pawła II
Szkoła Podstawowa nr 6 im. Janusza Korczaka
Szkoła Podstawowa nr 7 im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego
Szkoła Podstawowa nr 8 im. „Dar Górników” w Krośnie
Szkoła Podstawowa nr 10 im. kpt. Stanisława Betleja
Szkoła Podstawowa nr 12
Szkoła Podstawowa z Oddziałami Integracyjnymi nr 14 im. Polskich Olimpijczyków
Szkoła Podstawowa nr 15
Społeczna Szkoła Muzyczna I st.
Szkoły ponadpodstawowe
Zespół Szkół Ponadpodstawowych nr 1 im. Jana Szczepanika („Szczepanik”)
Zespół Szkół Ponadpodstawowych nr 2 im. ks. Stanisława Szpetnara („Bursa”)
Zespół Szkół Ponadpodstawowych nr 3 im. Stanisława Staszica („Mechanik”)
Zespół Szkół Naftowo-Gazowniczych im. Ignacego Łukasiewicza („Naftówka”, jedyna w Polsce szkoła naftowa)
Zespół Szkół Ponadpodstawowych nr 6 im. Jana Sasa-Zubrzyckiego („Budowlanka”)
III Liceum Ogólnokształcące im. Generała Stanisława Maczka oraz Technikum nr 5 im. Generała Stanisława Maczka w Zespole Szkół Elektrycznych i Ogólnokształcących („Elektryk”, „Turaszówka”)
Katolickie Liceum Ogólnokształcące im. ks. Bronisława Markiewicza („Katolik”)
Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych („Plastyk”)
Ogólnokształcąca Szkoła Muzyczna II st. im. I.J. Paderewskiego („Muzyczna”, „Muzyk”)
Zespół Szkół Kształcenia Ustawicznego – szkoła dzienna młodzieżowa im. Pawła z Krosna („CKU”)
Społeczna Szkoła Muzyczna II st.
Szkoły dla dorosłych i policealne uzupełniające
Zespół Szkół Kształcenia Ustawicznego
Policealne Studium Zawodowe „Wszechnica”
Policealna Szkoła Detektywów i Pracowników Ochrony „O’chikara”
Wieczorowa Szkoła Policealna Pracowników Służb Społecznych
Podkarpackie Towarzystwo Edukacji Alternatywnej „Wszechnica”
↑RobertR.KrzysztofikRobertR., Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice: Wydawnictwo UŚ, 2007 (Prace naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach), s. 42–43, ISBN 978-83-226-1616-1, ISSN0208-6336.
↑Atlas historyczny Rzeczypospolitej Polskiej wydany z zasiłkiem Akademii Umiejętności w Krakowie, [T. 1], Epoka przełomu z wieku XVI-ego na XVII-sty. Dział II-gi. „Ziemie Ruskie” Rzeczypospolitej, Dział opracowany przez Aleksandra Jabłonowskiego [...], k. 4.
↑Lustracja województwa ruskiego 1661-1665. Cz. 1, Ziemia Przemyska i Sanocka, wydali Kazimierz Arłamowski i Wanda Kaput, Wrocław-Warszawa-Kraków 1970, s. 276.
Krosno – studia z dziejów miasta i regionu, T. I, red. Garbarcik J., Kraków 1972
Krosno – studia z dziejów miasta i regionu, T. II, red. Garbarcik J., Kraków 1973
Krosno – studia z dziejów miasta i regionu, T. III, red. Cynarski St., Kraków 1995
Sarna W. ks.: Opis powiatu krośnieńskiego pod względem geograficzno-historycznym. Józef Styfi. Przemyśl 1898. Reprint: Wyd. Roksana oraz Muzeum Okręgowe w Krośnie. Krosno 1997
Rączy E.: Ludność żydowska w Krośnie do 1919, Biblioteka Krośnieńska, zeszyt 9, Krosno 1995
Rączy E.: Ludność żydowska w Krośnie 1919-1939, Biblioteka Krośnieńska, zeszyt 13, Krosno 1997
Rączy E.: Ludność żydowska w Krośnie 1939-1946, Biblioteka Krośnieńska, zeszyt 15, Krosno 1999
Kuropatnicki E.A. hr.: Geografia albo dokładne opisanie królestw Galicyi i Lodomeryi, Wojciech Manecki. Lwów 1858, Reprint: Wyd. Roksana oraz Muzeum Okręgowe w Krośnie. Krosno 1998