Księga Kapłańska

Księga Kapłańska [Kpł], Trzecia Księga Mojżeszowa [3 Mojż], (hebr. ויקרא (Wajikra) – „zawołał" – od pierwszych słów księgi, gr. Λευιτικόν Leuitikon z Septuaginty, w nawiązaniu do Lewitów) – trzecia księga Pisma św. (przed nią jest Księga Wyjścia) i Pięcioksięgu, a tym samym Starego Testamentu.

Nazwa księgi pochodzi od jej głównego tematu, czyli opisu obrzędów i zachowań związanych z oddawaniem czci Jahwe, prawa oraz opisu ofiar za grzechy. W Księdze Kapłańskiej opisano bardzo mało Wydarzeń.

Jednymi z najważniejszych słów Księgi Kapłańskiej są wielokrotnie powtarzane słowa Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty!. Z tego też powodu rozdziały 17–26 wyodrębnia się jako tzw. Kodeks Świętości.

Treść

Ofiary
- całopalne ze zwierząt (rozdział 1)
- pokarmowe – bezkrwawe (rozdział 2)
- biesiadne (rozdział 3)
- przebłagalne (rozdział 4 i 5)
- przepisy dodatkowe – (rozdział 6)
- zadośćuczynienia (rozdział 7)
Przekazanie czynności kapłańskich lewitom - Aaronowi (rozdział 8)
Początek służby kapłanów (rozdział 9)
Wykroczenia Nadaba i Abihu, synów Aarona (rozdział 10)
Określenie zwierząt czystych i nieczystych (rozdział 11)
Przepisy, jak postępować z trądem (rozdziały 13 i 14)
Przepisy związane z życiem seksualnym (rozdziały 15 i 18)
Ustanowienie Dnia Przebłagania (rozdział 16)
Przepisy związane z życiem codziennym (tzw. Kodeks Świętości) (rozdziały 17–26)
Szabat, rok szabatowy oraz inne święta żydowskie (rozdziały 23–25)
Przepisy związane z niewolnictwem (rozdział 25)
Zakończenie – przepisy na temat ślubów (rozdział 26)

Dalsze wydarzenia opisuje Księga Liczb.

Zobacz też

Kodeks Świętości

Linki zewnętrzne

Księga Kapłańska w Biblii Tysiąclecia