Kuchnia papuaska

Ten artykuł od 2022-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kuchnia papuaska – kuchnia charakterystyczna dla ludów Nowej Gwinei.

W tej miejscowej kuchni wykorzystuje się produkty z:

• palmy kokosowej (woda do picia, mleczko do gotowania, olej oraz miąższ do bezpośredniej konsumpcji),
• roślin bogatych w skrobię (bataty, maniok, taro, pochrzyn i banany)^[1].

Popularnym półproduktem, używanych przez Papuasów do przygotowywania posiłków, jest sago, najczęściej przetwarzane na kleik zwany papeda, który jest tworzony poprzez rozpuszczenie mąki skrobiowej z sago w gorącej wodzie lub gotowanie mąki sago z mieszanką innych składników. Mieszkańcy Nowej Gwinei używają też mięsa (wieprzowiny lub z jelenia) oraz ryb^[2]. Popularna jest wieprzowina, a liczba hodowanych przez gospodarstwo świń stanowi oznakę statusu. Świnie stanowią jeden z najbardziej pożądanych prezentów wręczanych np. na ślub. Zwierzęta tuczy się batatami, liśćmi słodkich ziemniaków kaukau, trawą i owocami, często z dodatkiem ryb i mączki z kopry, granulek pszenicznych, jak i importowanej paszy^[3]. W górach Arfak uprawiana jest przez rdzenną ludność lokalna odmiana czosnku, z którego metodą liofilizacji uzyskuje się proszek czosnkowy^[4].

Jedną z tradycyjnych i cenionych technik przyrządzania posiłków w Papui-Nowej Gwinei, zwłaszcza na terenach wyżynnych, jest gotowanie w mumu, czyli ziemnym piecu, w którym przez podgrzewa się kamienie, wkładane następnie do jedzenia lub układane wokół i na jedzeniu. Ciepło z kamieni jest przenoszone na żywność. Piec taki znany jest też wśród mieszkańców innych wysp południowego Pacyfiku pod różnymi nazwami^[5].

W przeszłości Papuasi praktykowali rytualną antropofagię^[6].

• 
  Przygotowywanie placków z sago
• 
  Gotowy placek z sago
• 
  Piec mumu
• 
  Pieczenie batatów
• 
  Posiłek z ryb i krewetek w Jayapurze