Kwas p-aminobenzoesowy
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
kwas 4-aminobenzoesowy
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
farm.
|
Acidum 4-aminobenzoicum[1]
|
inne
|
PABA, witamina B10, witamina Bx
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C7H7NO2
|
Masa molowa
|
137,14 g/mol
|
Wygląd
|
biały lub prawie biały, krystaliczny proszek[2]
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
150-13-0
|
PubChem
|
978
|
DrugBank
|
DB02362
|
|
InChI
|
InChI=1S/C7H7NO2/c8-6-3-1-5(2-4-6)7(9)10/h1-4H,8H2,(H,9,10)
|
InChIKey
|
ALYNCZNDIQEVRV-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Podobne związki
|
Podobne związki
|
kwas o-aminobenzoesowy kwas m-aminobenzoesowy kwas p-aminosalicylowy kwas acetylosalicylowy kwas salicylowy
|
Pochodne
|
benzokaina, prokaina
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Kwas p-aminobenzoesowy (łac. Acidum 4-aminobenzoicum; PABA, z ang. p-aminobenzoic acid) – organiczny związek chemiczny z grupy aminokwasów. Do pierścienia benzenowego są przyłączone w pozycji para dwie grupy funkcyjne: karboksylowa i aminowa[a]. Czysty związek ma postać kryształów rozpuszczalnych w wodzie, alkoholu i eterze.
Jest czynnikiem wzrostowym wielu bakterii; występuje w wielu roślinach. Bywa określany jako witamina B10 lub Bx, jednak w rzeczywistości nie jest witaminą[3]. Szkielet kwasu p-aminobenzoesowego jest obecny w kwasie foliowym.
Estry kwasu p-aminobenzoesowego (m.in. nowokaina i benzokaina) stosowane są w lecznictwie jako środki znieczulające. Jego analog sulfonowy, kwas sulfanilowy, stanowi strukturę macierzystą sulfonamidów (o właściwościach antybakteryjnych).
Uwagi
Przypisy
- ↑ Farmakopea Polska IX, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2011, s. 4574, ISBN 978-83-88157-77-6 .
- ↑ a b c d e Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
- ↑ MedlinePlus: Para-aminobenzoic acid. U.S. National Library of Medicine, National Institutes of Health. [dostęp 2013-01-14].