Leon Tyburcy Bilicki
Pobóg
|
Data urodzenia
|
ok. 1755
|
Data śmierci
|
po 1794
|
Leon Tyburcy Bilicki (Bielicki) herbu Pobóg (ur. ok. 1755, zm. po 1794) – generał major ziemi sochaczewskiej w powstaniu kościuszkowskim, porucznik 2 Brygady Kawalerii Narodowej w 1791 roku[1][2].
Dziedzic z sochaczewskiego. W 1789 roku wybrany deputatem na Trybunał Koronny z województwa brzeskokujawskiego[3]. W latach 1772–1790 służył jako porucznik w kawalerii narodowej koronnej. Odszedł ze służby z powodu stanu zdrowia. Po wybuchu powstania 1794 organizował milicję pieszą i konną. 11 września 1794 mianowany generałem majorem milicji powiatu sochaczewskiego. Zaliczony do bardziej aktywnych generałów ziemiańskich. Sukcesów militarnych nie odniósł.
Przypisy
- ↑ Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Wojsko koronne. Sztaby i kawaleria, Kraków 2002, s. 121.
- ↑ Bauer 1981 ↓, s. 246.
- ↑ Halina Chrościcka, Leon Bielicki, w: Polski Słownik Biograficzny, t. II, Kraków 1936, s, 43.
Bibliografia
Literatura dodatkowa