Leonidas Kliszewicz

Leonidas Kliszewicz
Data i miejsce urodzenia	9 stycznia 1919 ; Łoszniów
Data i miejsce śmierci	9 grudnia 2009 ; Nottingham
Narodowość	polska
Tytuł naukowy	doktor
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Leonidas Antoni Bazyli Kliszewicz (ur. 9 stycznia 1919 w Łoszniowie, zm. 9 grudnia 2009 w Nottingham) – polski historyk, harcerz i działacz emigracyjny.

Życiorys

W 1937 roku rozpoczął studia historyczne na Uniwersytecie Lwowskim. W okresie wojny krótko, przymusowo służył w Armii Czerwonej, następnie pracował w kołchozach i sowchozach. Wyszedł ze Związku Sowieckiego wraz z Armią Andersa. W 1943 roku był kierownikiem Kręgu Starszoharcerskiego w 1 pułku ułanów krechowieckich. Po zakończeniu wojny znalazł się w Wielkiej Brytanii w Nottingham. Tam był kierownikiem 22 Kręgu Starszoharcerskiego. Pełnił też różne funkcje w Naczelnictwie, w Naczelnej Radzie Harcerskiej, w Naczelnym Sądzie Harcerskim i w Głównej Kwaterze Harcerzy. W latach 1963–1973 był Komendantem Chorągwi Harcerzy w Wielkiej Brytanii. W 1968 roku przyczynił się do powstania pierwszego Zarząd Okręgu Wielka Brytania. W stopniu harcmistrza dwukrotnie był przewodniczącym Zarządu Okręgu: od 31 marca 1974 do 1 kwietnia 1990 roku oraz od 10 maja 1992 do 1 października 2000 roku^[1]. Pełnił także funkcję wiceprzewodniczącego ZHP działającego poza granicami Kraju. Pracował w wielu instytucjach i organizacjach emigracyjnych: był członkiem Związku Inwalidów, Brygadowego Koła Młodych „Pogo” i członkiem Zarządu Zjednoczenia Polskiego. Pracował też społecznie na terenie Nottingham, będąc przez jakiś czas Przewodniczącym Polskiej Wspólnoty Katolickiej. W 1962 roku ukończył przerwane studia historyczne na Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie (mgr – Historia Związku Polskiego Harcerstwa na Wschodzie). Doktorat z historii obronił w 1980 roku (Baza w Sztokholmie. Placówka wojskowej łączności kraju z centralą w Londynie) pod kierunkiem Aleksandra Bluma w Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie. Był współpracownikiem pisma „Zeszyty Historyczne”.

1 stycznia 1981 roku został powołany na stanowisko delegata rządu RP na uchodźstwie na teren Nottingham^[2]. Pełnił stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Emigracji w pierwszym rządzie Edwarda Szczepanika od 11 czerwca 1986 do 16 stycznia 1989 roku oraz od 29 czerwca do 27 września 1989 roku^[3]^[4]^[5]^[6]^[7]. Zasiadał w Radzie Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej kadencji VII (1983–1989), wybrany z Nottingham^[8], oraz VIII (1989–1991). 16 stycznia 1989 roku został zwolniony ze stanowiska podsekretarza stanu, a 17 stycznia 1989 roku został powołany na stanowisko przewodniczącego przewodniczącego Głównej Komisji Wyborczej do Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej^[9]^[10]. Następnie, wobec wyboru do Rady Narodowej RP przez Niezależną Grupę Społeczną został zwolniony ze stanowiska przewodniczącego Głównej Komisji Wyborczej 8 czerwca 1989 roku^[11]. Od 1 listopada 1989 do 20 grudnia 1990 roku pełnił urząd ministra oświaty i kultury w drugim rządzie Edwarda Szczepanika^[12].

Zmarł 9 grudnia 2009 roku w Nottingham, gdzie został pochowany na Cmentarzu Wilford Hill ( K21/37)^[13].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1989)^[14]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (3 maja 1982)^[15]
Złoty Krzyż Zasługi – dwukrotnie (po raz drugi w 1978)^[16]

Wybrane publikacje

Gdy kwitną bzy: wiersze, Trembowla : August Seweryn Wasylecki, 1938.
Chwila marzeń: wiersze, Trembowla: "Ogólnopolski Informator" 1939.
Związek Harcerstwa Polskiego na Wschodzie, 1940-1948, Londyn: Harcerska Komis. Historyczna 1992.
Harcerstwo w Europie, 1945-1985, Londyn: Harcerska Komisja Historyczna 1992.
Mobilizacja uchodźstwa do walki politycznej 1945-1990, praca zbiorowa red. Leonidas Kliszewicz, Londyn: Polskie Towarzystwo Naukowe na Obczyźnie 1995.
Placówki wojskowej łączności kraju z centralą w Londynie podczas II wojny światowej. 1, Baza w Budapeszcie, Warszawa - Londyn: "Adiutor" 1998.
Placówki wojskowej łączności kraju z centralą w Londynie podczas II wojny światowej. 2, Baza w Bukareszcie, Warszawa - Londyn: "Adiutor" 1999.
Placówki wojskowej łączności kraju z centralą w Londynie podczas II wojny światowej. 3: Baza w Stambule, Warszawa - Londyn: "Adiutor" 1999.
Placówki wojskowej łączności kraju z centralą w Londynie podczas II wojny światowej. 4, Baza w Kairze, Warszawa - Londyn: "Adiutor" 2000.
Placówki wojskowej łączności kraju z centralą w Londynie podczas II wojny światowej. 5, Baza w Sztokholmie, Warszawa - Londyn: "Adiutor" 2000.