Leopold Mussil
|
Data urodzenia
|
1839
|
Data i miejsce śmierci
|
1923 Kraków
|
Narodowość
|
polska
|
Leopold Maksymilian de Mussilan Mussil (ur. 1839, zm. 1923 w Krakowie) – urzędnik.
Życiorys
Rodzina Mussil pochodziła z Moraw[1]. Otrzymała szlachectwo pierwszego stopnia około 1836[2]. Leopold Maksymilian[3] de Mussilan Mussil urodził się w 1839[4][5]. Był synem Józefa (1807-1840, pochodzący ze Lwowa, urzędnik zarządu kameralnego w Galicji) i Marii z domu Hampel de Waffenthal (1819-1872)[3].
Kształcił się w wojskowej akademii technicznej we Lwowie[6]. Po zwolnieniu się ze służby wojskowej osiadł w Krakowie, gdzie spędził 50 lat życia[6]. Podjął starania, dzięki którym konsorcjum belgijskie założyło w mieście tramwaje[6]. Początkowo o charakterze konnym, potem elektrycznym[6]. Został pierwszym dyrektorem tramwajów krakowskich[6][2].
Zmarł 1923 w Krakowie[6][4][7]. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[4][7]. Został tam pochowany jego syn Franciszek (1870-1927, adwokat, ojciec Pawła, zamordowanego w Katyniu)[2][8]. Drugi z synów, Leopold, był starostą w Krakowie[6].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Józef Białynia Chołodecki: Adolf Leopold Mussil de Mussilau. Szkic biograficzny. Lwów: 1915, s. 5.
- ↑ a b c Paweł Franczuk: Franciszek Mussil. ogrodywspomnien.pl, 2014-11-11. [dostęp 2023-01-02].
- ↑ a b Józef Białynia Chołodecki: Adolf Leopold Mussil de Mussilau. Szkic biograficzny. Lwów: 1915, s. 6.
- ↑ a b c Lista osób zasłużonych pochowanych na Cmentarzu Rakowickim (1803–1939). W: Karolina Grodziska–Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 128. ISBN 83-08-01428-3.
- ↑ Tu podano rok urodzenia 25 czerwca 1823. Zgon założyciela tramwaju krakowskiego. „Nowości Illustrowane”. Nr 27, s. 10, 7 lipca 1923.
- ↑ a b c d e f g Zgon założyciela tramwaju krakowskiego. „Nowości Illustrowane”. Nr 27, s. 10, 7 lipca 1923.
- ↑ a b Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Stanisław Braun. rakowice.eu. [dostęp 2023-01-02].
- ↑ Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Katyń. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000. s. 418. [dostęp 2022-01-02].