Lew Jurijowicz, Lew II (ukr. Лев Юрійович, rok urodzenia nieznany, zm. nie później niż w czerwcu 1323) – książę halicko-włodzimierski w latach 1308–1323, syn Jurija I Lwowicza, piastował władzę wraz ze starszym bratem Andrzejem II.
Utrzymywał pokojowe stosunki z Polską i zakonem krzyżackim. Zginął wraz z bratem podczas jednej z wypraw wojennych (istnieją spory, czy przeciw Wielkiemu Księstwu Litewskiemu, czy raczej przeciw Tatarom).
Po śmierci braci wygasł ród Romanowiczów, a bojarzy wezwali na tron książęcy Bolesława Jerzego II Trojdenowicza, który był synem siostry Lwa II i Andrzeja II, Marii.
Przodkowie