Maj jest miesiącem wiosennym na półkuli północnej, a jesiennym na południowej. W ciągu trwania maja w Polsce dzień wydłuża się do blisko 16,5 godziny[1].
Nazwa
Bogini Maja
Nazwa miesiąca pochodzi od łacińskiej nazwy Maius (zobacz: kalendarz rzymski). Miesiąc ten ma nazwę bogini Mai, matki boga Merkurego. Została ona zapożyczona przez większość językóweuropejskich. W języku polskim określenie "maić" oznacza tyle samo, co stroić[2].
Staropolska nazwa maja brzmiała trawień. Maj i marzec to jedyne miesiące, których polska nazwa wywodzi się z łacińskiej i nie ma słowiańskiego rodowodu.
Słowo maj stanowi również określenie młodej ziemi, która w całej swej krasie występuje w tym miesiącu. Według starej legendy Bóg Ojciec w maju stworzył świat[3].
Pogoda
W Polsce miesiąc jest dość ciepły, noce i poranki są jeszcze chłodne. Czasem zdarzają się przymrozki. Słońce ogrzewa coraz głębsze warstwy ziemi i budzi do życia owady.
Trzej ogrodnicy i zimna Zośka
Od 12 do 15 maja panują zwykle najchłodniejsze dni miesiąca[4].
Według ludowej tradycji, środek miesiąca maja powinien być zimny, deszczowy i czasem mroźny (tzw. trzej ogrodnicy i zimna Zośka). Oznaczać ma to, że aż do jesieni nie powinno być przymrozków[5].
Nazwa pochodzi od imion przypisanych do dat od 12 do 15 maja kiedy to statystycznie najczęściej występuje to zjawisko klimatyczne[6].
W maju łąki zmieniają swoje kolory. Gdy zaczyna kwitnąć mniszek lekarski, to na łąkach dominuje kolor żółty. Po przekwitnięciu mniszka, łąki są różowe. Następnie kwitnące jaskry, nadają łące kolor żółty.
W tradycji katolickiej maj jest miesiącem dedykowanym czci Matki Bożej. Wierni biorą udział w nabożeństwach majowych, podczas których śpiewa się litanię loretańską[8][9]. Na Górnym Śląsku w ostatnią niedzielę maja odbywają się pielgrzymki stanowe mężczyzn i młodzieńców do Piekar Śląskich[10].
