|
Data i miejsce urodzenia
|
1891 lub 1892 Urugwaj
|
Data i miejsce śmierci
|
1927 Urugwaj
|
Pozycja
|
pomocnik
|
Kariera seniorska[a]
|
|
Kariera reprezentacyjna
|
Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
Gole
|
1915–1924
|
Urugwaj
|
18
|
(0)
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Dorobek medalowy
|
|
|
Manuel Varela (ur. 1891 lub 1892 - zm. 1927) - piłkarz urugwajski, pomocnik.
Jako piłkarz klubu CA Peñarol był w kadrze reprezentacji Urugwaju podczas turnieju Copa América 1916 - pierwszych w dziejach mistrzostwach Ameryki Południowej oraz pierwszych w dziejach mistrzostwach kontynentalnych. Urugwaj zdobył tytuł pierwszego mistrza Ameryki Południowej, a Varela zagrał we wszystkich trzech meczach - z Chile, Brazylią i Argentyną.
Podczas turnieju Copa América 1917 wraz z reprezentacją Urugwaju Varela drugi raz z rzędu sięgnął po mistrzostwo kontynentu. Także i tym razem zagrał w trzech meczach - z Chile, Brazylią i Argentyną. Gdy na 20 minut przed końcem meczu z Argentyną kontuzji doznał bramkarz Urugwaju Cayetano Saporiti, Varela zastąpił go między słupkami. Nie dał sobie strzelić bramki, dzięki czemu grający w dziesiątkę Urugwaj wygrał mecz i turniej.
Ostatni raz Varela wziął udział w mistrzostwach Ameryki Południowej podczas Copa América 1919, gdzie Urugwaj został wicemistrzem kontynentu. Zagrał we wszystkich czterech spotkaniach - z Argentyną, Chile i obu meczach z Brazylią. W meczu z Argentyną Varela strzelił samobójczą bramkę, jednak pomimo tego Urugwaj zwyciężył 3:2.
Varela od 18 lipca 1915 roku do 25 maja 1924 roku rozegrał w reprezentacji Urugwaju 18 meczów[1].
Przypisy
Bibliografia
- Tomasz Wołek, Encyklopedia piłkarska FUJI: Copa America. Historia mistrzostw Ameryki Południowej 1910-1995, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, str. 11
Linki zewnętrzne