Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Marco Taradash

Marco Taradash
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 maja 1950
Livorno

Zawód, zajęcie

polityk, dziennikarz

Multimedia w Wikimedia Commons

Marco Taradash (ur. 19 maja 1950 w Livorno[1]) – włoski polityk i dziennikarz, poseł do Parlamentu Europejskiego III kadencji, parlamentarzysta krajowy.

Życiorys

Syn amerykańskiego żołnierza i Włoszki[2]. Ukończył liceum klasyczne[3]. Podjął pracę w zawodzie dziennikarza. Pracował w telewizji TVL Radiotelevisione Libera, stacji radiowej Radio Radicale, tygodniku „l’Espresso”, czasopiśmie „Prima Comunicazione” czy dzienniku „Il Foglio”[4]. Później prowadził audycje w telewizjach Rete 4 i Telelombardia[5].

Był działaczem Włoskiej Partii Liberalnej, następnie związał się z włoskim nurtem radykalnym, któremu przewodził Marco Pannella[2], był przewodniczącym rady Partii Radykalnej[6]. W latach 1989–1994 sprawował mandat posła do Parlamentu Europejskiego III kadencji, który uzyskał jako jedyny przedstawiciel libertariańskiej listy „Antiproibizionisti sulla droga”. Pracował m.in. w Komisji ds. Młodzieży, Kultury, Edukacji, Środków Masowego Przekazu i Sportu, Komisji ds. Regulaminu, Weryfikacji Mandatów i Immunitetów oraz Komisji ds. Swobód Obywatelskich i Spraw Wewnętrznych[1].

W 1990 uzyskał zwolniony mandat w Izbie Deputowanych X kadencji, który złożył tego samego dnia. Do niższej izby włoskiego parlamentu był następnie wybierany w 1994, 1996 i 1999, zasiadając w niej do 2001[3]. W międzyczasie opuścił radykałów i przez kilka lat działał w Forza Italia[3]. Potem należał do współtwórców ugrupowania Liberalni Reformatorzy. W 2009 ubiegał się o urząd burmistrza swojej rodzinnej miejscowości. Rok później z ramienia Ludu Wolności został wybrany na radnego Toskanii. W 2013 przyłączył się do Nowej Centroprawicy[2], a w 2019 związał się z ruchem +Europa[7].

Przypisy

  1. ↑ a b Marco Taradash. europarl.europa.eu. [dostęp 2020-02-05].
  2. ↑ a b c Marco Taradash. corriere.it. [dostęp 2020-02-05]. (wł.).
  3. ↑ a b c Marco Taradash. camera.it. [dostęp 2020-02-05]. (wł.).
  4. ↑ Marco Taradash, il radicale folgorato dal Cavaliere. gelocal.it, 14 marca 2009. [dostęp 2020-02-05]. (wł.).
  5. ↑ The Members of the European Parliament 1989–1994. Luksemburg: Office for Official Publications of the European Communities, 1990, s. 244. [dostęp 2020-02-05]. (ang.).
  6. ↑ +Europa, tra i capilista Bonino, Pizzarotti e Della Vedova. Polemica con il Pd sul „voto utile”. repubblica.it, 16 kwietnia 2019. [dostęp 2020-02-05]. (wł.).
Kembali kehalaman sebelumnya