Marquis Grissom

Marquis Grissom

Marquis Grissom jako trener pierwszej bazy Washington Nationals w 2009.
środkowozapolowy
Pełne imię i nazwisko	Marquis Deon Grissom
Data i miejsce urodzenia	17 kwietnia 1967 Atlanta
Odbijał	prawą
Rzucał	prawą
Debiut	22 sierpnia 1989
Ostatni występ	31 lipca 2005
Statystyki
Średnia uderzeń	0,272
Home runy	227
Uderzenia	2251
RBI	967
Kariera klubowa
Lata Kluby 1989–1994 Montreal Expos 1995–1996 Atlanta Braves 1997 Cleveland Indians 1998–2000 Milwaukee Brewers 2001–2002 Los Angeles Dodgers 2003–2005 San Francisco Giants

Marquis Deon Grissom (ur. 17 kwietnia 1967) – amerykański baseballista, który występował na pozycji środkowozapolowego.

Grissom studiował na Florida A&M University, gdzie w latach 1987–1988 grał w drużynie uniwersyteckiej Florida A&M Rattlers, osiągając średnią 0,408^[1]. W czerwcu 1988 został wybrany w trzeciej rundzie draftu przez Montreal Expos^[2]. Zawodową karierę rozpoczął w Jamestown Expos (poziom Class A-Short Season), następnie w 1989 grał w Jacksonville Expos (Double-A) i w Indianapolis Indians (Triple-A)^[3].

W Major League Baseball zadebiutował 22 sierpnia 1989 w meczu przeciwko Los Angeles Dodgers, w którym zaliczył RBI single^[2]. 11 września 1989 w spotkaniu z Chicago Cubs zdobył swojego pierwszego home runa po narzucie Grega Madduksa^[4]. 28 lipca 1991 łapiąc fly ball w dziewiątej zmianie, zakończył mecz, w którym Dennis Martínez zanotował 13. w historii MLB perfect game^[5]. W 1991 i 1992 skradł najwięcej baz w lidze (odpowiednio 76 i 78). W sezonie 1993 po raz pierwszy zagrał w Meczu Gwiazd i po raz pierwszy otrzymał Złotą Rękawicę^[2].

W kwietniu 1995 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Atlanta Braves. W tym samym roku wystąpił we wszystkich meczach World Series, w których Braves pokonali Cleveland Indians 4–2. W meczu numer 6 Grissom zaliczył decydujący o mistrzostwie out, łapiąc fly ball po wybiciu Carlosa Baergi^[6]. W 1996 Braves ponownie zagrali w World Series, jednak ulegli New York Yankees^[7].

W marcu 1997 w ramach wymiany przeszedł do Cleveland Indians^[2]. W meczu numer 2 American League Championship Series przeciwko Baltimore Orioles w pierwszej połowie ósmej zmiany zdobył trzypunktowego home runa, wyprowadzając Indians na prowadzenie 5–4. Wynik nie uległ zmianie i w serii best-of-seven było 1–1. W meczu numer 3 w drugiej połowie dwunastej zmiany skradł bazę domową, dając Indians zwycięstwo 2–1 i prowadzenie w serii^[8]. W sześciu meczach przeciwko Orioles Grissom zaliczył sześć odbić, zaliczył cztery RBI, skradł trzy bazy i został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem serii^[9]. W World Series Indians przegrali z New York Yankees^[10].

W grudniu 1997 został zawodnikiem Milwaukee Brewers, zaś w lutym 2001 Los Angeles Dodgers. W latach 2003–2005 grał w San Francisco Giants^[2]. W styczniu 2006 podpisał niegwarantowany kontrakt z Chicago Cubs, jednak w marcu 2006 postanowił zakończyć karierę zawodniczą^[11]. W sezonie 2009 był trenerem pierwszej bazy Washington Nationals^[12].