Urodził się w 1440 roku w Miśni, jako syn Gaspara von Meckau[1]. Studiował w Lipsku i na Uniwersytecie Bolońskim, gdzie uzyskał doktorat z prawa[1]. Następnie został proboszczem w Magdeburgu, a następnie dziekanem kapituły katedralnej w Miśni[1]. 22 marca, na prośbę Maksymiliana I został wybrany biskupem koadiutoremBressanone, a niecały miesiąc później wybór został zatwierdzony przez Kościół[1][2]. Większość czasu spędzał jednak w Innsbrucku, będąc kanclerzem księcia Zygmunta Habsburga[1]. W 1488 roku przejął diecezję po swoim poprzedniku i 15 lipca przyjął sakrę[2]. Wówczas osiadł na stałe w Bressanone, a gdy opuszczał granice diecezji, przekazywał tymczasową władzę rządowi Tyrolu[1]. 31 maja 1503 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Nicola inter Imagines[1]. Cesarz mianował go ambasadorem przy Juliuszu II[1]. Kardynał był odpowiedzialny za przygotowanie uroczystości koronacji Maksymiliana I na cesarza rzymskiego, która miała się odbyć w Rzymie[1]. Ponieważ Wenecjanie nie chcieli przepuścić Habsburga, uroczystość odbyła się w Trydencie, a zaraz potem rozpoczęła się wojna przeciwko Republice Weneckiej[1]. Melchior von Meckau zmarł 3 marca 1509 roku w Rzymie[2].