Merak
β Ursae Majoris
|
Położenie w gwiazdozbiorze
|
Dane obserwacyjne (J2000)
|
Gwiazdozbiór
|
Wielka Niedźwiedzica
|
Rektascensja
|
11h 01m 50,491s[1]
|
Deklinacja
|
+56° 22′ 56,83″[1]
|
Paralaksa (π)
|
0,0338 ± 0,0011″[1]
|
Odległość
|
96,5 ± 3,2 ly 29,6 ± 1,0 pc
|
Wielkość obserwowana
|
2,37m[1]
|
Ruch własny (RA)
|
74,16 ± 1,45 mas/rok[1]
|
Ruch własny (DEC)
|
27,68 ± 1,54 mas/rok[1]
|
Prędkość radialna
|
−13,10 ± 0,10 km/s[1]
|
Charakterystyka fizyczna
|
Rodzaj gwiazdy
|
podolbrzym lub gwiazda ciągu głównego (karzeł)
|
Typ widmowy
|
A1V[2], A1IVps[1], A1IVspSr[3] lub A1IV[4]
|
Masa
|
2,513[4] M☉
|
Promień
|
3,0210 ± 0,038[4] R☉
|
Metaliczność [Fe/H]
|
−0,03[4]
|
Wielkość absolutna
|
0,40m[3]
|
Jasność
|
~60 L☉[2]
|
Wiek
|
0,5 mld lat[4]
|
Temperatura
|
9193 ± 56 K[4]
|
Charakterystyka orbitalna
|
Krąży wokół
|
Centrum Galaktyki
|
Półoś wielka
|
9145[3] pc
|
Mimośród
|
0,2237[3]
|
Alternatywne oznaczenia
|
|
Merak (Beta Ursae Majoris, β UMa) – gwiazda w konstelacji Wielkiej Niedźwiedzicy. Wchodzi w skład asteryzmu Wielkiego Wozu. Jest oddalona o około 97 lat świetlnych od Słońca.
Nazwa
Tradycyjna nazwa gwiazdy, Merak, wywodzi się od arabskiego المراق al-maraqq, co oznacza „bok” Niedźwiedzicy; jest to też źródło nazwy gwiazdy Mizar[5][6]. Chińczycy nazywali tę gwiazdę chiń. 天璇; pinyin Tiānxuán, co oznacza „niebiański obracający się jadeit”[5]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2016 formalnie zatwierdziła użycie nazwy Merak dla określenia tej gwiazdy[7].
Charakterystyka obserwacyjna
Wraz z sąsiednią gwiazdą Dubhe (Alfa Ursae Majoris), Merak pomaga znaleźć na niebie słabszą Gwiazdę Polarną, czemu para ta zawdzięcza nazwę „wskaźników”[6]. W tym celu wystarczy pięciokrotnie przedłużyć ku północy linię łączącą Merak z Dubhe[8]. Dla obserwatorów na szerokościach geograficznych powyżej 41° N (w tym w większej części Europy) gwiazdy Wielkiego Wozu nigdy nie zachodzą[6]
Podobnie jak cztery inne gwiazdy Wielkiego Wozu, Merak należy do luźnej gromady otwartej, znanej jako Gromada Wielkiej Niedźwiedzicy, która zajmuje niewielki obszar w przestrzeni, jednak z ziemskiej perspektywy rozrzucona jest po znacznej części nieba[9].
Charakterystyka fizyczna
Merak to pojedyncza gwiazda typu widmowego A1. Część źródeł klasyfikuje ją jako gwiazdę ciągu głównego[2], inne – jako podolbrzyma[1][3][4]. Temperatura gwiazdy szacowana jest na ok. 9200 K[4], Merak świeci 58 razy jaśniej niż Słońce[4]. Jej promień jest ok. trzykrotnie większy od promienia Słońca, a masa jest 2,5 raza większa od słonecznej[4]. Otoczona jest ponadto przez gazowy dysk, podobny do odkrytych wokół Fomalhauta i Wegi[2]. Nie zaobserwowano tam dotychczas żadnych planet, ale jest bardzo prawdopodobne, że istnieją, bądź są właśnie w trakcie formowania[2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i Merak (gwiazda) w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b c d e Jim Kaler: MERAK (Beta Ursae Majoris). [w:] STARS [on-line]. [dostęp 2018-08-10]. (ang.).
- ↑ a b c d e Anderson E., Francis C.: HIP 53910. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2018-08-10]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j Tabetha S. Boyajian et al.. Stellar diameters and temperatures. III. Main-sequence A, F, G, and K stars: additional high-precision measurements and empirical relations.. „The Astrophysical Journal”. 771 (1), s. 40, 2013-07-01. DOI: 10.1088/0004-637X/771/1/40. (ang.).
- ↑ a b Ursa Major, the great bear. W: Ian Ridpath: Star Tales. James Clarke & Co., 1988. ISBN 978-0-7188-2695-6. Brak numerów stron w książce
- ↑ a b c Ursa Major, the Greater Bear. W: Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 438. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).
- ↑ Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2018-06-01. [dostęp 2018-08-08].
- ↑ Bruce McClure: Polaris is the North Star. EarthSky, 2013-05-27. [dostęp 2014-05-19]. (ang.).
- ↑ Glenn LeDrew: The Ursa Major Moving Cluster. [w:] AstroNotes [on-line]. Ottawa Centre, RASC, marzec 1998. [dostęp 2014-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).