Michał Cichocki

Michał Cichocki

generał brygady
Data i miejsce urodzenia	wrzesień 1770 Warszawa
Data i miejsce śmierci	5 maja 1828 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1785–1815
Siły zbrojne	Armia Księstwa Warszawskiego Wojsko Polskie Królestwa Kongresowego
Stanowiska	dowódca 9 Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego i 4 Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego
Główne wojny i bitwy	Wojna polsko-rosyjska 1792 Bitwa pod Dubienką Insurekcja kościuszkowska Inwazja na Rosję (1812)
Odznaczenia

Michał Mikołaj Cichocki (ur. we wrześniu 1770 w Warszawie, zm. 5 maja 1828 w Warszawie) – generał brygady Armii Księstwa Warszawskiego.

Syn Stanisława Augusta Poniatowskiego i Magdaleny Agnieszki Lubomirskiej. Ukończył Korpus Kadetów i od 1785 służył w artylerii koronnej. W stopniu porucznika i kapitana brał udział w wojnie 1792 z Rosją. Odznaczył się w bitwie pod Dubienką. W 1793 podał się do dymisji. W 1794 powrócił do służby po wybuchu insurekcji kościuszkowskiej. Oficer sztabu gen. S. Mokronowskiego, doszedł do stopnia pułkownika. Po upadku insurekcji pozostał poza wojskiem. Mieszkał w Warszawie.

Od 1806 służył w Ministerstwie Wojny Księstwa Warszawskiego. W 1809 komendant placu w Lublinie, potem dowódca 9 Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego. Walczył w Hiszpanii w ramach interwencji francuskiej. Wraz z Dywizją Księstwa Warszawskiego wraca z Hiszpanii i brał udział w drugiej wojnie polskiej roku 1812 w Rosji. Osłaniał z pułkiem przeprawę na Berezynie. Tamże ranny 28 listopada 1812. W 1813 bronił Szpandawy w trakcie kampanii wiosennej.

18 czerwca 1813 mianowany pułkownikiem 4 Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego^[1] po wcieleniu resztek pułków 7 Piechoty Księstwa Warszawskiego i 9 Piechoty Księstwa Warszawskiego do najsilniejszego wówczas 4 Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, 16 października 1813 pod Lipskiem ranny^[1]. Dowództwo pułku przejął mjr Ignacy Dobrogoyski^[2]. Awansowany na generała. Po zakończeniu wojen napoleońskich wrócił do kraju.

Od 1815 dowódca 3 Brygady Piechoty Armii Królestwa Polskiego.

Do wolnomularstwa został przyjęty w 1801 w loży Zum goldenen Leuchter (Grosse Landesloge der Freimaurer von Deutschland w Berlinie) w Warszawie. Od 25 maja 1805 był członkiem loży Świątynia Mądrości, później, w stopniu 4., loży Saint Jean de Jérusalem (Wielki Wschód Francji) w Nancy, w 1815 – członkiem zamiejscowym. W Warszawie należał do loży Bracia Polacy Zjednoczeni, następnie do loży Jedność Słowiańska (obie Wielki Wschód Polski), w 1821 miał 6. stopień wtajemniczenia^[3].

• Krzyż Kawalerski Orderu Virtuti Militari za Kampanię 1792 (Bitwa pod Dubienką)^[4]
• Krzyż Kawalerski Orderu Legii Honorowej 11 lipca 1813^[4][1]
• Krzyż Oficerski Orderu Legii Honorowej 12 października 1813^[4][1]
• Order św. Włodzimierza
• Order św. Anny z Gwiazdą
• Order św. Stanisława II klasy z nadania Aleksandra I Romanowa^[5]

• Władysław Rębalski: Cichocki Michał Mikołaj. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 4: Chwalczewski Jerzy – Dąbrowski Ignacy. Kraków: PAU, 1938, s. 22–23. (Reprint wydany przez Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław, 1989, ISBN 83-04-03291-0).
• H.P. Kosk, Generalicja polska, t. 1, wyd.: Oficyna Wydawnicza Ajaks, Pruszków 1998
• Stanisław Kirkor Pod sztandarami Napoleona, wyd. Ofcyna poetów i malarzy, Londyn 1982
• Andrzej Ziółkowski Polskie formacje wojskowe epoki napoleońskiej w malarstwie Jana Chełmińskiego, wyd. Fundacja Pułku 4. piechoty Księstwa Warszawskiego, Rogów 2008.
• Metryka zgonu parafii Św. Jana w Warszawie nr 288 z 1828 r.

• Grupa Rekonstrukcji Historycznej Pułk 4. Piechoty Księstwa Warszawskiego (pol.)
• Nekrolog z Gazety Warszawskiej z 1828. marksp.evbox.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-03)].
• Listy Stanisława Augusta Poniatowskiego do Michała Mikołaja Cichockiego i Mikołaja Ledóchowskiego kasztelana lubaczowskiego z lat 1793–1797