Michel Petrucciani

Michel Petrucciani

Data i miejsce urodzenia	28 grudnia 1962 Orange
Data i miejsce śmierci	6 stycznia 1999 Nowy Jork
Instrumenty	fortepian
Gatunki	jazz (post bop[1])
Zawód	muzyk
Powiązania	Duke Ellington, Bill Evans, Charles Lloyd, Stéphane Grappelli
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Michel Petrucciani (ur. 28 grudnia 1962 w Orange, zm. 6 stycznia 1999 w Nowym Jorku^[1]) – francuski pianista i kompozytor jazzowy.

Pochodził z muzycznej rodziny włosko-francuskiej. Jego ojciec grał na gitarze, a brat na kontrabasie. Urodził się z wrodzoną chorobą kości (osteogenesis imperfecta), powodującą karłowatość.

Pierwszy koncert zagrał w wieku 13 lat. W 1982 przeniósł się do Stanów Zjednoczonych. W 1986 nagrał istotny dla jego kariery album z Wayne’em Shorterem i Jimem Hallem. Nagrywał także z wieloma innymi muzykami amerykańskimi, m.in. z Dizzym Gillespiem, Anthonym Jacksonem, Steve’em Gaddem. Grywał w duetach, m.in. z Eddym Louissem (organy Hammonda) i Stéphane’em Grappellim (skrzypce).

W 1994 został odznaczony w Paryżu Orderem Legii Honorowej.

• Flash (1980)
• Michel Petrucciani Trio (1981)
• Date with Time (1981)
• Michel Petrucciani (1981)
• Oracle's Destiny (1982)
• Toot Suite (1982)
• 100 Hearts (1983)
• Live at the Village Vanguard (1984)
• Note'n Notes (1984)
• Cold Blues (1985)
• Pianism (1985)
• Power of Three (1986)
• Michel plays Petrucciani (1987)
• Music (1989)
• Playground (1991)
• Live (1991)
• Promenade with Duke (1993)
• The blue note years (1993)
• Marvellous (1994)
• Conference De Presse (1994)
• Darn that Dream (1996)
• Flamingo (1996)
• Au Theatre Des Champs-Elysees (1997)
• Both Worlds (1998)
• Solo Live (1999)
• Estate (1999)
• Trio in Tokyo (1999)
• Bob Malach & Michel Petrucciani (2000)
• Concerts Inedits /Live (2000)
• Conversation (2001)

• Strona o Michelu Petruccianim. michel-petrucciani.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-26)].