Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Mieczysław Inglot

Mieczysław Inglot
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

11 stycznia 1931[1]
Lwów[1]

Data i miejsce śmierci

24 marca 2019[1]
Wrocław

profesor zwyczajny nauk humanistycznych
Specjalność: historia literatury polskiej okresu romantyzmu, metodyka nauczania literatury polskiej[2]
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Profesura

1976[2]

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej

Mieczysław Stefan Inglot (ur. 11 stycznia 1931 we Lwowie, zm. 24 marca 2019 we Wrocławiu) – polski historyk literatury, profesor nauk humanistycznych, badacz literatury romantyzmu.

Życiorys

Był synem prof. Stefana Inglota i Mieczysławy, z d. Rozehnal[3]. W okresie II wojny światowej przebywał we Lwowie, a od 1942 w Albigowej, gdzie rozpoczął naukę na tajnych kompletach. Po wojnie został uczniem IV Liceum i Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza w Krakowie, maturę zdał w 1949 i w tym samym roku rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, które ukończył w 1954[3]. Następnie podjął na UJ studia aspiranckie. W 1957 został pracownikiem Katedry Literatury Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, początkowo jako starszy asystent, następnie adiunkt[3][4]. W 1959 obronił na UJ pracę doktorską Poglądy literackie koterii petersburskiej w latach 1841–1843 napisaną pod kierunkiem Kazimierza Wyki (opublikowaną w 1961). W 1965 otrzymał na UWr stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy Polskie czasopisma literackie ziem litewsko-ruskich w latach 1832–1851 i w 1966 otrzymał stanowisko docenta. Od 1972 kierował Zakładem Nauczania Języka i Literatury Polskiej (następnie Zakładem Metodyki Nauczania Języka i Literatury Polskiej) w Instytucie Filologii Polskiej UWr. W 1976 został mianowany profesorem nadzwyczajnym, w 1984 profesorem zwyczajnym[3] w zakresie nauk humanistycznych[2].

W latach 1966–1969 wykładał także w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu[3]. Pracował również w Katedrze Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej w Wyższej Szkole Zarządzania „Edukacja” we Wrocławiu oraz Katedrze Filologii w Wyższej Szkole Zarządzania Marketingowego i Języków Obcych w Katowicach[2].

W latach 1972–1987 był członkiem Zarządu Głównego Towarzystwa im. Marii Konopnickiej, od 1957 należał do Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza, w latach 1966–1987 był prezesem Oddziału Wrocławskiego, od 1981 także przewodniczącym Komisji Rewizyjnej Towarzystwa[3][4]. Od 1966[4] należał do Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, a od 1992 jego wiceprezesem[5].

Od 1973 do 1990 współpracował z wrocławskim oddziałem Instytutu Kształcenia Nauczycieli i Badań Oświatowych[4], od 1974 przewodniczącym Okręgowego Komitetu Olimpiady Literatury i Języka Polskiego we Wrocławiu. W latach 1975–1990 był członkiem Rady Naukowej Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, w tym w latach 1981–1984 jej przewodniczącym, w latach 1987–1990 wiceprzewodniczącym[3].

W latach 1981–1983, 1987–1990 i 2000–2003 był członkiem Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej Akademii Nauk, w latach 1976–1986 członkiem Komisji Historii Prasy przy Komitecie Nauk Historycznych PAN[3][5].

W latach 1978–1984 był radnym Dzielnicowej Rady Narodowej Wrocław-Stare Miasto[4].

Grób prof. Mieczysława Inglota i jego żony, prof. Anny Dubowskiej-Inglot na Cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu

W 1957 ożenił się z Anną Dubowską[3].

Twórczość

Prace o literaturze

  • Poglądy literackie koterii petersburskiej w latach 1841–1843 (1961)
  • „Bałamut Petersburski” 1830–1836. Zarys monografii czasopisma (1962)
  • Polskie czasopisma literackie ziem litewsko-ruskich w latach 1832–1851 (1966)
  • Myśl historyczna w „Kordianie" (1973)
  • Komedie Aleksandra Fredry. Literatura i teatr (1978)
  • „Zemsta” Aleksandra Fredry (1983) – w serii Biblioteka Analiz Literackich
  • Norwid. Z dziejów recepcji twórczości (1983 – wybór tekstów, opracowanie i wstęp
  • „Śluby panieńskie” Aleksandra Fredry (1986) – w serii Biblioteka Analiz Literackich
  • Świat komedii fredrowskich (1986)
  • Wyobraźnia poetycka Norwida (1988)
  • Cyprian Norwid (1991)
  • Kordian (1993) – w serii Biblioteka Analiz Literackich
  • Polska kultura literacka Lwowa lat 1939–1941. Ze Lwowa i o Lwowie. Lata sowieckiej okupacji w poezji polskiej. Antologia utworów poetyckich w wyborze (1995)
  • Między romantyzmem a współczesnością. Poezja w szkole – od Adama Mickiewicza do Wisławy Szymborskiej (1997)
  • Postać Żyda w literaturze polskiej lat 1822–1864 (1999)
  • Wieszcz i pomniki. W kręgu XIX- i XX-wiecznej recepcji dzieł Adama Mickiewicza (1999)
  • Nie tylko o „Kordianie”. Studia nad twórczością Juliusza Słowackiego (2002)
  • Kawalkada. Dowcipy i anegdoty obyczajowe, polityczne i różnotematyczne (2005)
  • Romantyczne konteksty twórczości Witolda Gombrowicza (2006)

Prace o metodyce nauczania

  • Problematyka nauczania języka i literatury polskiej (1977)
  • Kształtowanie świadomości literackiej uczniów (1979)

Prace redakcyjne

Dla serii Biblioteka Narodowa opracował:

Poza tą serią opracował także:

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f ZMARŁ PROF. MIECZYSŁAW INGLOT. uni.wroc.pl. [dostęp 2019-03-27].
  2. ↑ a b c d Prof. Mieczysław Stefan Inglot, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-03-27].
  3. ↑ a b c d e f g h i j k Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. Słownik biobibliograficzny. Tom trzeci. G-J, wyd. Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1994, s. 302-305
  4. ↑ a b c d e Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja IV, wyd. Interpress, Warszawa 2001, s. 317-318
  5. ↑ a b Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. Słownik biobibliograficzny. Tom dziesiąty. Ż i uzupełnienia do tomów 1–9, wyd. Fundacja Akademia Humanistyczna i IBL PAN, Warszawa 2007, s. 393-396
  6. ↑ M.P. z 2017 r. poz. 1057
Kembali kehalaman sebelumnya