Mikołaj Konstanty Trzaska (ur. 7 kwietnia1966[1] w Gdańsku) – polski muzyk, saksofonista, klarnecista basowy, kompozytor muzyki filmowej.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Andrzeja Trzaski (1935–2019[2]), artysty malarza i ceramika, i Krystyny Radatz-Trzaski (1935–2015), lekarki pediatry, pochodzącej z rodziny niemiecko-żydowskiej[3]. W latach 1988–1991 studiował sztuki piękne. Wyrósł na gruncie yassu – ruchu artystyczno-społecznego, który na przełomie lat 80. i 90. zbuntował się przeciw skostnieniu krajowego środowiska jazzowego. Trzaska wraz z Tymonem Tymańskim był współzałożycielem najważniejszej formacji yassu – Miłości oraz autorskiego Łoskotu. Trzaska tworzy muzykę awangardową, a także improwizowaną.
Po okresie yassowym, nagrał kilka skupionych i wyciszonych płyt z braćmi Oleś (Marcinem i Bartłomiejem). Akompaniował także poetom – Marcinowi Świetlickiemu i Jurijowi Andruchowyczowi, tworzył projekty muzyczno-literackie z Andrzejem Stasiukiem. Został liderem kwartetu klarnetowego IRCHA, międzynarodowego tria Volumen, Riverloam oraz kwartetu Inner Ear. Jest członkiem grupy Shofar – wykonującej muzykę żydowską. Przede wszystkim jednak realizuje się na gruncie radykalnego jazzu, współpracując z tuzami światowej sceny wolnej improwizacji, takimi jak: Peter Brötzmann, Joe McPhee, Ken Vandermark, Steve Swell, Peter Ole Jorgensen, Per-Ake Holmlander, Peter Friis Nielsen, Michael Zerang, Mark Sanders, John Tchicai, Lester Bowie, Tomasz Stańko.
2007 – Nominacja do nagrody Gazety Wyborczej „Sztorm Roku” 2007
2008 – Album „Aether” Mikolaja Trzaski, zostaje albumem roku 2007 według rankingu krytyków jazzowych Diapazon
2008 – Nominacja do Pomorskiej Nagrody Artystycznej „Kreacje” za rok 2007, za znakomity sezon koncertowy i fonograficzny wyjątkowego muzyka jazzowego, a zwłaszcza za muzykę do „Koncertu dla Guentera Grassa”
2008 – Nominacja do nagrody Gazety Wyborczej, „Sztorm Roku” 2007
2008 – Album „Shofar” uznany przez krytyków portalu Diapazon, drugą płytą roku
2009 – Album „Aether” Mikolaja Trzaski, z Michaelem Zerangiem Clementine Gasser albumem roku 2009 według rankingu krytyków jazzowych Diapazon
2009 – Koncert „Intimate Conversation” w Alain Kirili’s Loft in NYC, ogłoszony koncertem roku 2008 w NY All About Jazz
2009 – „Złota Taśma” dla autorów filmu Dom zły, Nagroda krytyków Stowarzyszenia Filmowców Polskich,
2010 – Nagroda Gazety Wyborczej „Sztorm Roku” za osiągnięcia w roku 2009, za muzykę do spektaklu Teatru Dada von Bzduov. w, album „Nadir & Machora” oraz za muzykę do filmu „Dom zły” Wojciecha Smarzowskiego
2010 – Pomorska Nagroda Artystyczna „Kreacje” za rok 2009
2012 – XIX OFSF Prowincjonalia Nagroda Publiczności – Jańcio Wodnik za muzykę dla Mikołaja Trzaski za muzykę do filmu „Róża”
2012 – Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za muzykę do spektakli Teatru Dada von Bzdulow oraz z okazji jubileuszu 20-lecia działalności Teatru Dada von Bzdulow[5]
2012 – tytuł Muzyka Roku 2012 przyznany przez czytelników i krytyków muzycznych portalu Jazzarium
2013 – Grand Prix za muzykę do Filmu „Róża” – Ostrów Wielkopolski Festiwal Filmowy im. Krzysztofa Komedy
2013 – koncert gupy Shofar w Nowym Jorku w David Rubenstein Atrium został uznany przez The NYC Jazz Record Magazin koncertem roku 2013
2014 – 39 Festiwal Filmowy w Gdyni, nagroda w kategorii muzyka za film „Pod Mocnym Aniołem” w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego
2017 – Nagroda Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” za rok 2016 - za muzykę do filmu „Wołyń” w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego[4]
2017 – Grand Prix for Best Orginal Score; „Wołyń” – Ostrów Wielkopolski Festiwal Filmowy im. Krzysztofa Komedy
2017 – Orzeł, Polska Nagroda Filmowa za muzykę do filmu „Wołyń” w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego
2018 – „Złoty Glan” - nagroda kina Charlie w Łodzi dla twórcy niezależnego z uporem przeciwstawiającego się modom i trendom dominującym w kulturze popularnej, przyznana podczas 23. Forum Kina Europejskiego „Cinergia” w Łodzi
2019 – Orzeł, Polska Nagroda Filmowa za muzykę do filmu „Kler” w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego
2021 – Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za całokształt pracy twórczej oraz 55 urodzin[5]
2022 – Grand Prix 21. Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji „Dwa Teatry” w Zamościu za muzykę do słuchowiska „Edyp w Kolonos”
Był członkiem założycielem znanej grupy Miłość, która jest uznawana za jeden z najważniejszych zespołów na ówczesnej scenie yassowej. Nagrał z Miłością pięć albumów, w tym dwa wspólnie z Lesterem Bowiem. W 1993 Trzaska założył własny zespół Łoskot, a w 1995 nagrał pierwszą płytę solową Cześć, cześć, cześć.
W 2000 założył wraz z żoną Aleksandrą wydawnictwo Kilogram Records.
Pod koniec pierwszej dekady XXI wieku jego twórczość zwróciła się ku tradycyjnej muzyce żydowskiej (klezmer), co zostało po części wywołane faktem, iż Trzaska ma żydowskie korzenie[6]. Wyrazem tego są wydawnictwa założonych przez niego zespołów Ircha i Shofar.
↑1. Splątane korzenie, [w:] Tomasz Gregorczyk i JanuszT.G.J.JabłońskiTomasz Gregorczyk i JanuszT.G.J. (red.), Wrzeszcz! Mikołaj Trzaska : autobiografia, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2020, s. 5–34, ISBN 978-83-08-07336-0.
.JPG)
