Miloš Weingart

Miloš Weingart

Data i miejsce urodzenia	21 listopada 1890 Praga
Data i miejsce śmierci	12 stycznia 1939 Praga
Zawód, zajęcie	językoznawca, slawista
Narodowość	czeska
Multimedia w Wikimedia Commons

Miloš Weingart (ur. 21 listopada 1890 w Pradze, zm. 12 stycznia 1939 tamże^[1]) – czeski językoznawca, slawista. Zajmował się językiem i piśmiennictwem staro-cerkiewno-słowiańskim, bizantyjsko-słowiańskimi związkami kulturowymi oraz dziejami i strukturą filologii słowiańskiej^[2].

W 1913 r. ukończył studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Karola w Pradze. Od 1919 r. docent; w latach 1919–1921 i od 1927 r. zatrudniony na Uniwersytecie Karola. W 1921 r. uzyskał profesurę; w latach 1921–1927 pracował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Komeńskiego w Bratysławie^[1].

Dziekan Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Komeńskiego (1924–1925), rektor (1925–1926)^[1].

• Ke dnešnímu stavu bádání o staroslověnštině (1912)
• Šafaríkovy práce jazykozpytné (1913)
• Vývoj českého jazyka (1918)
• Přehled literatury bulharské (1919)
• O poměru československém (1921)
• O podstatě slovanské filologie (1924)
• Slovanská vzájemnost (1926)
• O slovníku jazyka staroslovenského (1928)
• Pojem cirkevnej slovančiny (1930)
• První česko-církevne-slovanská legenda o sv. Václavu (1934)
• Rukověť jazyka staroslovanského I.,II. (1937)

• Miloš Weingart – publikacje w bibliotece Polona
• † Karel Čapek. † Miloš Weingart. „Naše řeč”. 23 (2), 1939. [dostęp 2023-09-19]. (cz.). brak numeru strony