Ministerstwo Przemysłu Materiałów Budowlanych
Data utworzenia
|
17 listopada 1952
|
Data likwidacji
|
22 marca 1957
|
Siedziba
|
Warszawa
|
brak współrzędnych
|
Ministerstwo Przemysłu Materiałów Budowlanych – polskie ministerstwo istniejące w latach 1952–1957, powołane w celu kierowania i zarządzania całokształtem spraw związanych z przemysłem materiałów budowlanych. Minister był członkiem Rady Ministrów.
Powołanie urzędu
Na podstawie dekretu z 1952 r. o utworzeniu urzędu Ministra Przemysłu Materiałów Budowlanych oraz urzędu Ministra Przemysłu Drzewnego i Papierniczego ustanowiono nowy urząd[1].
Ministrowie
Zakres działania urzędu
Na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z 1952 r. do zakresu działania urzędu Ministra Przemysłu Materiałów Budowlanych należały sprawy przemysłu materiałów budowlanych[2]:
- cementowego;
- wapienniczego;
- gipsowego;
- ceramik budowlanej;
- materiałów budowlanych wapienno-piaskowych;
- ceramicznego;
- szklarskiego;
- izolacyjnego;
- kamienia budowlanego;
- surowców mineralnych.
Zniesienie urzędu
Na podstawie ustawy z 1957 r. o zmianach w organizacji i zakresie działania naczelnych organów administracji państwowej w niektórych gałęziach przemysłu, budownictwa i komunikacji zniesiono urząd Ministra Przemysłu Materiałów Budowlanych[3].
Przypisy
- ↑ Dekret z dnia 17 listopada 1952 r. o utworzeniu urzędu Ministra Przemysłu Materiałów Budowlanych oraz urzędu Ministra Przemysłu Drzewnego i Papierniczego. Dz.U. z 1952 r. nr 45, poz. 304
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 17 listopada 1952 r. w sprawie zakresu działania Ministra Przemysłu Materiałów Budowlanych oraz Ministra Przemysłu Drzewnego i Papierniczego. Dz.U. z 1952 r. nr 45, poz. 305
- ↑ Ustawa z dnia 22 marca 1957 r. o zmianach w organizacji i zakresie działania naczelnych organów administracji państwowej w niektórych gałęziach przemysłu, budownictwa i komunikacji. Dz.U. z 1957 r. nr 17, poz. 86