Mirosław Rozmus

Mirosław Zdzisław Rozmus
	; gen. dyw. dr Mirosław Rozmus
	generał dywizji
Data i miejsce urodzenia	11 sierpnia 1955 ; Wrocław
Data i miejsce śmierci	4 stycznia 2018 ; Rzeszów
	Przebieg służby
Lata służby	1975–2015
Siły zbrojne	Siły Zbrojne PRL; Siły Zbrojne RP
Jednostki	27 Pułk Czołgów Średnich; 23 Pułk Czołgów Średnich; 9 Dywizja Zmechanizowana; 30 Pułk Zmechanizowany; 21 Brygada Strzelców Podhalańskich; 11 Dywizja Kawalerii Pancernej; PKW Irak; Wielonarodowa Dywizja Centrum-Południe; Żandarmeria Wojskowa
Stanowiska	szef sztabu pułku; dowódca batalionu; szef sztabu brygady; zastępca dowódcy brygady; dowódca brygady; zastępca dowódcy dywizji; komendant główny ŻW
Główne wojny i bitwy	Stabilizacja Iraku
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mirosław Zdzisław Rozmus (ur. 11 sierpnia 1955 we Wrocławiu, zm. 4 stycznia 2018^[1] w Rzeszowie^[2]) – generał dywizji Wojska Polskiego, komendant główny Żandarmerii Wojskowej w latach 2010–2015.

Życiorys

Mirosław Zdzisław Rozmus urodził się 11 sierpnia 1955 we Wrocławiu. Jego rodzicami byli Jan i Czesława^[2]. W latach 1975–1979 był podchorążym Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych im. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu. Po ukończeniu szkoły dowodził plutonem i kompanią rozpoznawczą w 27 Sudeckim pułku czołgów średnich im. Niemieckich Bojowników Antyfaszystowskich w Gubinie.

W 1984 ukończył Wyższy Kurs Doskonalenia Oficerów (kierunek rozpoznanie ogólnowojskowe) w Centrum Doskonalenia Oficerów im. gen Stanisława Popławskiego w Rembertowie. Po ukończeniu kursu został wyznaczony na stanowisko szefa rozpoznania 23 pułku czołgów średnich w Słubicach^[3].

W latach 1989–1991 był słuchaczem Akademii Wojskowej w Brnie. W 1991, po ukończeniu akademii, wyznaczony został na stanowisko starszego oficera operacyjnego w sztabie odtwarzanej wówczas 9 Dywizji Zmechanizowanej w Rzeszowie. W 1992 przeniesiony został do 30 pułku zmechanizowanego na stanowisko szefa sztabu. W 1993 został dowódcą 5 batalionu strzelców podhalańskich im. gen. bryg. Andrzeja Galicy. W latach 1993–1994 był słuchaczem Górskiej i Zimowej Szkoły Walki w Mittenwaldzie. W 1996 roku ukończył Kurs Przygotowania Operacyjnego Oficerów Wojsk Lądowych w Akademii Obrony Narodowej w Rembertowie.

W latach 1996–1999 pełnił służbę na stanowisku szefa sztabu-zastępcy dowódcy 21 Brygady Strzelców Podhalańskich w Rzeszowie, a w latach 1998–1999 pełnił obowiązki dowódcy tej Brygady. W latach 1999–2000 był słuchaczem Podyplomowych Studiów Operacyjno-Strategicznych w Akademii Obrony Narodowej w Rembertowie. W 2000 wyznaczony został na stanowisko zastępcy dowódcy 21 BSPodh, a w 2002 roku objął jej dowództwo.

W okresie od lipca 2005 roku do lutego 2006 dowodził 1 Brygadową Grupą Bojową Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe (V zmiana PKW Irak).

W latach 2001–2005 był słuchaczem Zaocznych Studiów Doktoranckich na Wydziale Strategiczno-Obronnym w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie. W 2007 uzyskał stopień naukowy doktora w specjalności – bezpieczeństwo i prawo międzynarodowe. W 2006 został wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy 11 Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej im. Króla Jana III Sobieskiego w Żaganiu.

17 grudnia 2010 wyznaczony został na stanowisko komendanta głównego Żandarmerii Wojskowej. Funkcję tę pełnił do 11 czerwca 2015^[4]^[5]. Był honorowym członkiem Stowarzyszenia Rannych i Poszkodowanych w Misjach Poza Granicami Kraju.

30 czerwca 2015 zakończył czynną służbę wojskową^[6].

Od 2016 roku był pracownikiem naukowo-dydaktycznym Uniwersytetu Wrocławskiego w Instytucie Studiów Międzynarodowych (Zakład Studiów nad Bezpieczeństwem)^[7].

Został pochowany 9 stycznia 2018 na rzeszowskim cmentarzu Wilkowyja^[8].

Awanse

generał brygady – 15 sierpnia 2004^[9]
generał dywizji – 9 sierpnia 2011^[10]

Ordery i odznaczenia

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2015^[11]^[6]
Krzyż Zasługi za Dzielność – 1997^[12]
Złoty Krzyż Zasługi – 2005^[13]
Srebrny Krzyż Zasługi – 1997^[14]
Wojskowy Krzyż Zasługi – 2014^[15]
Złoty Medal za Długoletnią Służbę
Gwiazda Iraku
Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Odznaka Skoczka Spadochronowego Wojsk Powietrznodesantowych
Odznaka Honorowa Żandarmerii Wojskowej – 2015^[5]
Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Żołnierz RP” I Stopnia (Złota) – 2015^[6]
Medal Honorowy za zasługi dla Żandarmerii Wojskowej – 2012
Odznaka Pamiątkowa 11 LDKPanc
Odznaka Pamiątkowa Komendy Głównej ŻW – 2010, ex officio
Odznaka Pamiątkowa Centrum Szkolenia ŻW – 2011^[16]
Odznaka absolwenta AON
Odznaka Honorowa Klubu Kawalerów Orderu Wojennego Virtuti Militari
wpis do Księgi Honorowej Wojska Polskiego – 2014^[17]
Medal „Pro Memoria”
Srebrna Odznaka „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej” – 2005^[18]
Złoty Medal za Zasługi dla Policji – 2015^[5]
Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej – 2015^[5]
Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku
Medal XV-lecia Związku Polskich Spadochroniarzy w Berlinie
Odznaka honorowa „Zasłużony dla Powiatu Zgorzeleckiego” – 2010^[19]
Odznaka absolwenta Akademii Wojskowej w Brnie – CSRF, 1991
Medal za Chwalebną Służbę – Stany Zjednoczone, 2006
Medal Pamiątkowy Ministra Obrony Republiki Słowackiej II Stopnia – Słowacja
Odznaka „Za wierną służbę pod sztandarami” – Bułgaria
Odznaka szkolenia wysokogórskiego Strzelców Alpejskich (Brevet d'alpinisme Militaire) – Francja

Wybrane publikacje

Ewolucja Żandarmerii, Przegląd Żandarmerii Wojskowej Nr 2 (13), Wojskowy Instytut Wydawniczy, Warszawa czerwiec 2011.
Wielonarodowy Batalion Policji Wojskowej NATO, Wydział Wydawnictw i Poligrafii Centrum Szkolenia Policji, Legionowo 2013,ISBN 978-83-62455-41-6.