Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Niszczyciele typu E/F

Niszczyciele typu E/F
Ilustracja
Brytyjski niszczyciel HMS „Fortune”(inne języki)
Kraj budowy

 Wielka Brytania

Użytkownicy

 Royal Navy
 Royal Canadian Navy
 Polemiko Naftiko
 Dominikana

Wejście do służby

1934-1935

Zbudowane okręty

18

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa: 1405-1427 t
pełna: 1940-1971 t

Długość

100,28 m

Szerokość

10,13 m

Zanurzenie

3,81 m

Napęd

turbiny parowe o mocy łącznej 19 000 KM, 3 kotły parowe Admiralicji, 2 śruby

Prędkość

36 węzłów

Zasięg

6350 mil morskich przy prędkości 15 węzłów

Załoga

145

Uzbrojenie

4 działa 120 mm Mark IX
8 kmów 13 mm (2x4)
8 wt 530 mm
zrzutnia 20 (bg)

Brytyjski niszczyciel HMS „Electra” należący do typu E/F

Niszczyciele typu E/F – seria 18 niszczycieli marynarki brytyjskiej Royal Navy, należących do licznej grupy typów A-I, które służyły podczas drugiej wojny światowej. Niszczyciele typu E zostały zamówione przez Royal Navy w roku 1931, podczas gdy niszczyciele typu F w roku następnym. Trzy z nich zostały w trakcie trwania działań przekazane Royal Canadian Navy, jeden Marynarce Wojennej Grecji, a jeden Marynarce Wojennej Dominikany. Zwodowane w większości w roku 1933 weszły do służby w latach 1934-1935 i brały udział w działaniach na wielu teatrach wojny. Dziewięć z nich stracono.

Budowa

Niszczyciele tych typów budowano w oparciu o projekt zmodyfikowanego kadłuba typu C i były odeń nieco większe. ASDIC był sprzężony z pojedynczą wyrzutnią bomb głębinowych (20 pocisków). Po raz pierwszy od programu budowy niszczycieli typu A z roku 1927, zaprojektowano większe lidery flotylli, przedłużone tak, by między kominami mogło zmieścić się dodatkowe działo 120 mm, a pod pokładem trzecia kotłownia[1]. Lidery nie były przeznaczone do poławiania lub stawiania min.

Okręty

Typ E

Okręt Numer boczny Stocznia Oddany do służby Los okrętu
HMS „Echo” H 23 William Denny & Brothers, Dumbarton 22 paźdz. 1934 Przekazany Grecji jako „Navarinon”, 1944
HMS „Eclipse”(inne języki) H 08 William Denny & Brothers, Dumbarton 29 listopada 1934 Zatonął na minie koło wyspy Kalimnos
24 paźdz. 1943
HMS „Electra” H 27 Hawthorn Leslie & Co., Hebburn 13 września 1934 Zatopiony na Morzu Jawajskim
27 lutego 1942
HMS „Encounter”(inne języki) H 10 Hawthorn Leslie & Co., Hebburn 2 listopada 1934 Zatopiony na Morzu Jawajskim
1 marca 1942
HMS „Escapade” H 17 Scotts Shipbuilding & Engineering Co., Greenock 30 sierpnia 1934 Sprzedany G & W Brunton, Grangemouth
złomowany w sierpniu 1947
HMS „Escort” H 66 Scotts Shipbuilding & Engineering Co., Greenock 30 paźdz. 1934 Storpedowany przez włoski okręt podwodny 8 lipca 1940
zatonął 11 lipca podczas holowania
HMS „Esk” H 15 Swan Hunter & Wigham Richardson, Wallsend 28 września 1934 Zatonął na minie w pobliżu Texel
31 sierpnia 1940
HMS „Express”(inne języki) H 61 Swan Hunter & Wigham Richardson, Wallsend 2 listopada 1934 Przekazany Royal Canadian Navy
jako HMCS „Gatineau”, 1943
HMS „Exmouth” (lider flotylli) H 02 HM Dockyard(inne języki), Portsmouth 9 listopada 1934 Zatopiony przez U-Boota w Moray Firth
21 stycznia 1940

Typ F

Okręt Numer boczny Stocznia Oddany do służby Los okrętu
HMS „Fame” H 78 Parsons Marine Steam Turbine Co., Wallsend 26 kwietnia 1935 Przekazany do Dominikany jako „Generalissimo”, luty 1949
HMS „Fearless”(inne języki) H 67 Cammell Laird & Co., Birkenhead 22 grudnia 1934 Storpedowany przez włoski samolot i samozatopiony 23 lipca 1941
HMS „Firedrake” H 79 Parsons Marine Steam Turbine Co., Wallsend 30 maja 1935 Zatopiony przez U-211 4 stycznia 1943[1]
HMS „Foresight”(inne języki) H 68 Cammell Laird & Co., Birkenhead 15 maja 1935 Storpedowany przez samoloty włoskie i zatopiony 12 sierpnia 1942
HMS „Forester”(inne języki) H 74 J. Samuel White & Co., Cowes 29 marca 1935 Sprzedany 22 stycznia 1946; złomowany w Rosyth w czerwcu 1947
HMS „Fortune”(inne języki) H 70 John Brown & Co., Clydebank 27 kwietnia 1935 Przekazany Royal Canadian Navy jako HMCS „Saskatchewan” 31 maja 1943
HMS „Foxhound”(inne języki) H 69 John Brown & Co., Clydebank 6 czerwca 1935 przekazany Royal Canadian Navy jako HMCS „Qu'Appelle” 8 lutego 1944
HMS „Fury”(inne języki) H 76 J. Samuel White & Co., Cowes 18 maja 1935 Uszkodzony na minie u brzegów Normandii 21 czerwca 1944; złomowany 18 września 1944
HMS „Faulknor” (lider flotylli) H 62 Yarrow & Co.(inne języki), Scotstoun 24 maja 1935 Sprzedany 22 stycznia 1946; złomowany w Milford Haven w kwietniu 1946

Przypisy

  1. a b M.J. Whitley, Destroyers of World War Two, s.103.

Bibliografia

  • John English: Amazon to Ivanhoe:British Standard Destroyers of the 1930s. Kendal, England: World Ship Society, 1993. ISBN 0-905617-64-9.
  • M. J. Whitley: Destroyers of World War 2. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 2002. ISBN 0-87021-326-1.
Kembali kehalaman sebelumnya