August Joseph Norbert Burgmüller (ur. 8 lutego 1810 w Düsseldorfie, zm. 7 maja 1836 w Akwizgranie[1][2]) – niemiecki kompozytor.
Życiorys
Pochodził z rodziny muzyków, kompozytorami byli jego ojciec Johann August (1766–1824) i brat Johann Friedrich Franz (1806–1874)[1]. Od 1828 do 1830 roku uczył się muzyki w Kassel u Louisa Spohra i Moritza Hauptmanna[2]. Przyjaźnił się z wieloma znanymi muzykami, poetami i malarzami, m.in. Felixem Mendelssohnem, Christianem Dietrichem Grabbe i Wolfgangiem Müllerem[2]. W życiu prywatnym zmagał się z epilepsją, nadużywał także alkoholu[3]. Zmarł nagle podczas pobytu w sanatorium w Akwizgranie – podczas kąpieli w basenie dostał napadu padaczkowego i utopił się[3].
W swojej twórczości nawiązywał zarówno do założeń klasycystycznych, jak i do twórczości niemieckich romantyków[1]. Wczesne dzieła Burgmüllera powstawały pod silnym wpływem Spohra, w późniejszych widoczne są nawiązania do Beethovena i Schumanna[1]. Skomponował m.in. 2 symfonie (druga po przedwczesnej śmierci autora dokończona przez Schumanna), koncert fortepianowy, uwerturę do niedokończonej opery Dionys, 4 kwartety smyczkowe, sonatę fortepianową, pieśni[2].
Przypisy
- ↑ a b c d Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 459. ISBN 83-224-0113-2.
- ↑ a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 118. ISBN 0-674-37299-9.
- ↑ a b Joseph W. Lewis, Jr.: What Killed the Great and Not So Great Composers?. Bloomington: AuthorHouse, 2010, s. 428. ISBN 978-1-4490-7584-2.
Linki zewnętrzne
