Odznaka ZHP „Wdzięczności”

Odznaka
Związku Harcerstwa Polskiego
„Wdzięczności”

Awers
Ustanowiono	9 czerwca 1921

Odznaka ZHP „Wdzięczności” – wprowadzona rozkazem Naczelnictwa ZHP w dniu 9 czerwca 1921 (podczas Zlotu 10-lecia Harcerstwa we Lwowie), przyjmującym Regulamin odznak harcerskich.

Wręczana za szczególne zasługi oddane Związkowi Harcerstwa Polskiego. Miała postać swastyki oksydowanej ze złotą lilią. Wysokość oznaki wynosiła 3 cm.

Odznaka była wzorowana na brytyjskiej Thanks Badge, wprowadzonej w 1908 i używanej w różnych formach do 1935^[1]. Wzór ten obowiązywał w wielu organizacjach skautowych całego świata, poza Wielką Brytanią m.in. we Francji, Estonii i Stanach Zjednoczonych. W latach 30. XX wieku został wszędzie zmieniony przez odwrócenie kierunku ramion ze względu na zawłaszczenie swastyki przez niemieckich narodowych socjalistów.

Posiadający tę odznakę mógł żądać pomocy od każdego skauta, zaś skaut miał obowiązek zapytać się, jak może pomóc, i oddać honor.

Odznaką ZHP „Wdzięczności” zostali odznaczeni m.in. Kazimierz Lutosławski, Olga Małkowska, Stanisław Sedlaczek i Tadeusz Strumiłło.

 Z tym tematem związana jest kategoria: Odznaczeni Odznaką ZHP „Wdzięczności”.

• Tomasz Sikorski Harcerskie odznaki honorowe 1916-1989
• Ordery i odznaczenia polskie Stefana Oberleitnera. klub.chip.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-05-27)].

• Scouting Thanks Badges. Scout Collecting. [dostęp 2018-03-23].