Olandia (szw.ÖlandⓘÖland) – wyspa należąca do Szwecji na Morzu Bałtyckim, położona przybrzeżnie przy południowo-wschodnim krańcu tego kraju i oddzielona od stałego lądu Cieśniną Kalmarską. Jest drugą co do wielkości (po Gotlandii) wyspą Szwecji.
Herb Olandii
Powierzchnia wyspy wynosi 1347 km², a długość linii brzegowej 496 km. Ukształtowanie powierzchni nizinne, z największym wzniesieniem Rösslösa sięgającym 57,4 m n.p.m. Zbudowana jest z paleozoicznych wapieni i margli.
Ludność zajmuje się głównie rybołówstwem i hodowlą bydła. Gleby na wyspie są mało urodzajne i w ich użytkowaniu dominują pastwiska, jedynie na wybrzeżach aluwialnych uprawia się owies, jęczmień i buraki cukrowe. Ponadto przemysł cementowy, rafinacja cukru i eksploatacja wapieni. Populacja wyspy w grudniu 2021 liczyła 26 617[1] osób. Największym miastem jest Borgholm i liczy ok. 3 tys. mieszkańców. Od 1972 Olandia jest połączona ze stałym lądem mostem Ölandsbron.
