Pełne imię i nazwisko
|
Olavi Huttunen
|
Data i miejsce urodzenia
|
4 sierpnia 1960 Kajaani
|
Pozycja
|
bramkarz
|
Kariera seniorska[a]
|
Lata
|
Klub
|
Wyst.
|
Gole
|
1978–1995
|
FC Haka
|
402
|
(0)
|
|
Kariera reprezentacyjna
|
Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
Gole
|
1980–1992
|
Finlandia
|
61
|
(0)
|
|
Kariera trenerska
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Olavi „Olli” Huttunen (ur. 4 sierpnia 1960 w Kajaani) – piłkarz fiński grający na pozycji bramkarza. W swojej karierze 61 razy zagrał w reprezentacji Finlandii.
Kariera klubowa
Całą swoją karierę piłkarską Huttunen spędził w klubie FC Haka. W 1980 roku awansował do kadry pierwszego zespołu i wtedy też zadebiutował w jego barwach w pierwszej lidze fińskiej. Od 1980 roku był podstawowym bramkarzem Haki. Swój pierwszy sukces w karierze osiągnął w 1982 roku, gdy zdobył z Haką Puchar Finlandii. Za rok 1982 został wybrany Piłkarzem Roku w Finlandii. W 1984 roku ponownie był Najlepszym Piłkarzem w kraju. W latach 1985 i 1988 zdobył swoje dwa kolejne Puchary Finlandii. Z kolei w sezonie 1995 wywalczył pierwsze i jedyne mistrzostwo kraju w karierze. W Hace grał do końca 1995 roku. W barwach tego klubu rozegrał 402 ligowe mecze.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Finlandii Huttunen zadebiutował 30 listopada 1980 roku w przegranym 0:3 towarzyskim spotkaniu z Boliwią. W swojej karierze grał w MŚ 1982, Euro 84, MŚ 1986, MŚ 1990 i Euro 92. Od 1980 do 1992 roku rozegrał w kadrze narodowej 61 meczów.
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery Huttunen został trenerem. W latach 1998–2002 był asystentem w Hace, a w 2002 roku został pierwszym trenerem tego klubu. W 2002 roku Haka zdobyła Puchar Finlandii. W 2004 roku Huttunen doprowadził Hakę do wywalczenia mistrzostwa Finlandii, a w 2005 roku do zdobycia kolejnego krajowego pucharu. W Hace pracował do 2009 roku.
W 2010 roku Huttunen został selekcjonerem reprezentacji Finlandii. Na tym stanowisku zastąpił Stuarta Baxtera. Kadrę narodową poprowadził jedynie w listopadowym meczu eliminacji do Euro 2012 z San Marino (8:0).
Bibliografia