Kolczyki ostrogockie, Metropolitan Museum of Art
Ostrogoci, Goci wschodni lub Greutungowie (dosł. „ludzie stepu”), (łac. Ostrogothi) – jedno z plemion germańskich.
W III w. i w 1. połowie IV w., tak jak wiele innych plemion germańskich, zbliżyli się do granic Imperium Rzymskiego i osiedlili się daleko na wschodzie na północnych wybrzeżach Morza Czarnego. Przybyli prawdopodobnie z południowych wybrzeży Morza Bałtyckiego, a wcześniej z południowej Skandynawii. W roku 378 Ostrogoci wspomogli Wizygotów w bitwie pod Adrianopolem, w wyniku której zginął cesarz rzymski Walens. Nowy cesarz zgodził się na zamieszkanie przez Ostrogotów Dacji i Mezji pod warunkiem, że nie będą nękać Konstantynopola.
Królowie ostrogoccy nad Morzem Czarnym
Państwo Hermanaryka w największym zasięgu.Ostrogotha
- Hunuil
- Athal
- Achiulf
- Geberyk
- Hermanaryk (Ermanryk)
- Winitar
- Hunimund
Władcy ostrogoccy w Italii
Zasięg państwa Ostrogotów u szczytu potęgi.
Państwo Ostrogotów w 553 roku zostało podbite przez Cesarstwo Bizantyńskie.
Dynastyczne powiązania Ostrogotów[1]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Rafał T. Prinke. Dynastyczne powiązania Ostrogotów i Wandali. „Poradnik genealoga amatora”, 2006. brak numeru strony
Bibliografia