Pier Angelo Manzaroli

Pier Angelo Manzaroli
Data i miejsce urodzenia	25 marca 1969 ; Rimini
Wzrost	177 cm
Pozycja	defensywny pomocnik
Kariera seniorska
1991–1998	Calcio San Marino
1998–1999	Olympia Secchiano
1999–2004	SS Pennarossa
2004–2008	AC Libertas
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
2003–2004	SS Pennarossa (grający trener)
2004–2008	AC Libertas (grający trener)
2008–2010	San Marino B
2009–2010	San Marino U-15
2010–2014	San Marino U-21
2014–2017	San Marino
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;

Pier Angelo Manzaroli (ur. 25 marca 1969 w Rimini) – sanmaryński piłkarz występujący na pozycji pomocnika, reprezentant San Marino w latach 1991–2001, trener piłkarski.

Kariera klubowa

Manzaroli karierę na poziomie seniorskim rozpoczął w sezonie 1991/92 w Calcio San Marino. W latach 1991–1998 występował z tym klubem na V i VI poziomie rozgrywkowym Włoch. W sezonie 1998/99 grał w Olympii Secchiano. Latem 1999 roku został zawodnikiem SS Pennarossa. W sezonie 2002/03 zdobył Superpuchar San Marino po pokonaniu 3:1 SS Virtus^[1]. Dotarł również ze swoim zespołem do finału play-off o mistrzostwo kraju oraz do finału Pucharu San Marino^[1]. W sezonie 2003/04 był grającym trenerem SS Pennarossa i wywalczył mistrzostwo oraz Superpuchar San Marino^[2]. W czerwcu 2004 roku objął posadę grającego trenera AC Libertas, z którym zdobył Puchar San Marino 2006^[3]^[4]. W 2008 roku zakończył karierę zawodniczą.

Kariera reprezentacyjna

13 października 1991 Manzaroli zadebiutował w reprezentacji San Marino w meczu przeciwko Bułgarii (0:4) w kwalifikacjach Mistrzostw Europy 1992^[3]^[5]. W spotkaniu tym wszedł on na boisko w 78. minucie, zastępując Pier Domenico Della Valle^[5]. 10 marca 1993 wystąpił w zremisowanym 0:0 spotkaniu z Turcją w eliminacjach Mistrzostw Świata 1994, w którym San Marino zdobyło pierwszy w historii punkt w meczach kwalifikacyjnych^[3]^[6]. 25 kwietnia 2001 zagrał w zremisowanym 1:1 spotkaniu z Łotwą w Rydze, w którym San Marino zdobyło drugi punkt w eliminacjach mistrzostw świata i po raz pierwszy nie poniosło porażki na wyjeździe^[7]^[8]. Ogółem w latach 1991-2001 Manzaroli zaliczył w drużynie narodowej 38 występów, nie zdobył żadnej bramki^[3].

Kariera trenerska

Latem 2003 roku objął posadę grającego trenera SS Pennarossa^[2], z którą w sezonie 2003/04 zdobył krajową potrójną koronę – były to pierwsze trofea wywalczone przez ten klub od momentu jego powstania^[9]^[10]. Pod koniec rozgrywek oznajmił, iż po sezonie opuści zespół^[9]^[10]. W latach 2004–2008 był grającym trenerem AC Libertas, który doprowadził zwycięstwa w Pucharze San Marino 2006^[3]^[4]. W 2007 roku awansował z tym klubem do Pucharu UEFA 2007/08, w którym AC Libertas w dwumeczu z Drogheda United (1:1, 0:3) zdobył pierwszy punkt w historii występów sanmaryńskich drużyn w europejskich pucharach^[3].

W 2008 roku Manzaroli rozpoczął pracę dla FSGC, będąc trenerem grup młodzieżowych w akademii Federazione Sammarinese i San Marino Calcio^[11]. Latem 2008 roku objął posadę trenera reprezentacji San Marino B^[12]. Jesienią tego samego roku San Marino B po raz pierwszy w historii awansowało do fazy pośredniej Pucharu Regionów UEFA, wyprzedzając w grupie preeliminacyjnej Komitat Baranya i Południowo-Wschodni Region Statystyczny^[13]. W latach 2009–2010 prowadził reprezentację San Marino U-15. W lutym 2010 roku rozpoczął pracę jako trener kadry San Marino U-21^[3]. Za jego kadencji San Marino zremisowało 0:0 z Grecją w eliminacjach Mistrzostw Europy 2013^[3]^[14] oraz pokonało 1:0 Walię w eliminacjach Mistrzostw Europy 2015, co uznawane jest za największy sukces sanmaryńskiej piłki nożnej młodzieżowej^[3]^[15]^[16].

15 lutego 2014 został mianowany selekcjonerem seniorskiej reprezentacji San Marino^[3]^[17]. 8 czerwca 2014 zadebiutował w towarzyskim meczu przeciwko Albanii w Serravalle (0:3)^[18]^[19]. W swoim piątym meczu zremisował bezbramkowo z Estonią, dzięki czemu San Marino zdobyło pierwszy punkt w eliminacjach mistrzostw Europy i przerwało passę 61 porażek z rzędu^[20]^[21]. 31 grudnia 2017 odszedł ze stanowiska po tym, gdy nie zaoferowano mu nowego kontraktu^[18]^[22]. Łącznie poprowadził reprezentację San Marino w 25 oficjalnych spotkaniach, z których 1 zremisował i przegrał 24^[18].

Statystyki

Reprezentacja	Okres pracy
Reprezentacja	Okres pracy	M	Z	R	P	Z%	R%	P%	Bramki
San Marino	2014–2017	25	0	1	24	0%	4%	96%	3:105

W latach 2019–2021 pełnił funkcję szefa akademii Football’s Future Riccione^[23]. Latem 2021 roku objął posadę dyrektora technicznego w Scuola Calcio Serravalle^[24].