Pietro Generali, właśc. Pietro Mercandetti[1][2] (ur. 23 października 1773 w Masserano, zm. 3 listopada 1832 w Novarze[1][2]) – włoski kompozytor.
Życiorys
Studiował w Rzymie u Giovanniego Masiego[1]. Początkowo komponował muzykę kościelną, po 1800 roku poświęcił się jednak całkowicie twórczości operowej[1][2]. Wystawiając swoje dzieła odbył liczne podróże po Włoszech, dotarł też do Wiednia[2]. W 1817 roku, nie wytrzymując konkurencji z Gioacchino Rossinim, wyjechał do Barcelony, gdzie w latach 1817–1819 był dyrektorem Teatro Santa Cruz[1]. W 1819 roku udał się do Paryża, skąd później wrócił do Włoch[1]. Od 1821 do 1823 roku przebywał w Neapolu, w 1827 roku został kapelmistrzem katedry w Novarze[1].
Był autorem ponad 50 oper, głównie buffa, a później także seria[1][2]. Żadna z nich nie utrzymała się zbyt długo w repertuarze[2].
Ważniejsze opery
(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
- Gli amanti ridicoli (wyst. Rzym 1800)
- Pamela nubile (wyst. Wenecja 1804)
- Le lagrime di una vedova (wyst. Wenecja 1808)
- Adelina (wyst. Wenecja 1810)
- Attila (wyst. Bolonia 1812)
- L’Impostore (wyst. Mediolan 1815)
- I baccanali di Roma (wyst. Wenecja 1816)
- Il Servo padrone (wyst. Parma 1818)
- Francesca da Rimini (wyst. Wenecja 1828)
- Il divorzio persiano (wyst. Triest 1828)
- Beniowski (1831)
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 264. ISBN 83-224-0344-5.
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1246. ISBN 0-02-865527-3.
Linki zewnętrzne
